Eternal Sunshine of the spotless mind! (2004)

Δείτε το trailer: Eternal Sunshine of the Spotless Mind

Υπόθεση: Όταν ο Joel ανακαλύπτει ότι η Clementine, η πρώην κοπέλα του, μετά τον χωρισμό τους αποφασίζει να τον σβήσει από τη μνήμη της μέσω μίας ιατρικής διαδικασίας, εκείνος πληγωμένος σκέφτεται να κάνει το ίδιο. Παρόλα αυτά, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, καθώς οι μνήμες επανέρχονται και συνειδητοποιεί ότι δεν σβήνει μόνο τον πόνο αλλά και τις ευτυχισμένες στιγμές, εκείνος το μετανιώνει και κάνει τα πάντα για να προσπαθήσει να διασώσει όσες μπορεί.

Πρωταγωνιστούν: Kate Winslet, Jim Carrey, Tom Wilkinson, Mark Ruffalo, Kristen Dust, Elijah Wood.

Όταν έχεις πληγωθεί προσπαθείς να ξεχάσεις, νιώθεις απελπισμένος, και οι απελπισμένοι άνθρωποι κάνουν απελπισμένες κινήσεις. Κάτω από αυτό το πρίσμα, οι ήρωες αποφασίζουν να σβήσουν ο ένας τον άλλο από τη μνήμη τους. Ό,τι δε θυμάσαι, δεν γνωρίζεις, δεν μπορεί να σε πονέσει. Σωστά;

Η ταινία μας δείχνει πως αυτό δεν ισχύει πάντα, αφού εκτός από το "τεχνικό" κομμάτι της μνήμης, υπάρχει και η συναισθηματική μνήμη (γι' αυτό και ο γιατρός ζητά να πετάξουν ό,τι μπορεί να έχει συνδεθεί με το άτομο που επιθυμούν να ξεχάσουν). Και ενώ όλα μοιάζουν ιδανικά ως ιδέα, στην πραγματικότητα τα πράγματα είναι διαφορετικά... Δύο τελείως διαφορετικοί άνθρωποι: ο Joel, ένας ήρεμος, ασφαλής, ανασφαλής, "nice" άνθρωπος, και η Clementine, μία γυναίκα με σαρωτική προσωπικότητα, αστείρευτη ενέργεια και ζωντάνια, εξωστρεφής, επίσης ανασφαλής, κυκλοθυμική (κάτι που εξωτερικεύεται και με τη συνεχή αλλαγή των μαλλιών της). Παρά τις αντιθέσεις, τις έντονες συγκρούσεις και τη σχέση έλξης-απώθησης, ο ένας μοιάζει να συμπληρώνει τον άλλον και να του προσφέρει εκείνο το κομμάτι που του λείπει.

Είναι δύσκολο κάποιος να μιλήσει για την υπόθεση της ταινίας χωρίς να προδώσει κάτι για αυτήν. Μοιάζει με ένα σπασμένο παζλ που σταδιακά κάθε κομμάτι βρίσκει τη θέση του. Σουρεαλιστικό, αποσπασματικό, συνειρμικό, με αρκετές εναλλαγές στο χρόνο. Όπως ακριβώς θα έπρεπε να είναι μία τέτοια ιστορία, όπως οι μνήμες λειτουργούν. Η σκηνοθεσία (Michel Gondry) καταφέρνει να αποτυπώσει με πολύ έξυπνο τρόπο την ιστορία (Charlie Kaufman) και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της και το μοντάζ είναι πολύ καλό, φέρνοντας μία αίσθηση ονείρου. Ο σκηνοθέτης καταφέρνει να "παίζει" με οπτικές ψευδαισθήσεις και το φως, δημιουργώντας ωραία "κάδρα". Η Kate Winslet για ακόμη μία φορά καταφέρνει να κάνει απόλυτα δικό της τον ρόλο και να "προσαρμόζεται" απόλυτα και με φυσικό τρόπο σε αυτόν. Ο Jim Carrey ισορροπεί ανάμεσα στα κωμικά και δραματικά στοιχεία, ενώ η χημεία των δυο τους (παραδόξως) δείχνει να λειτουργεί.

Είναι ενδιαφέρον πως ενώ στην πραγματικότητα έχουν γυριστεί πολύ περισσότερες σκηνές, που αφηγούνται σχεδόν ολόκληρο το παρελθόν τόσο του Joel, όσο και της σχέσης του με την Clementine, ο σκηνοθέτης αποφάσισε να μην τις συμπεριλάβει στην ταινία, έτσι ώστε να τονιστεί περισσότερο η αίσθηση του αποσπασματικού, χωρίς να στερεί όμως τίποτα στην πραγματικότητα (σκηνές όπως με την κοπέλα που είχε ο Joel πριν την Clementine, την Naomi (Ellen Pompeo) ή το πρώτο ραντεβού του Joel με την Clamentine).

Ο ομολογουμένως μεγάλος τίτλος, έχει κι αυτός τη σημασία του, καθώς πρόκειται για στίχο από το ποίημα του Alexander Pope "Eloisa to Abelard". Ακόμα, η σκηνή του τσίρκου ήταν μία αυθόρμητη ιδέα της στιγμής, όταν καθώς έκαναν τα γυρίσματα στο μετρό έτυχε να μάθουν ότι ένα τσίρκο περνούσε εκείνη τη στιγμή. Τα ονόματα των ιδιοκτητών του σπιτιού στην παραλία που η Clamentine διαβάζει σε ένα γράμμα, στην πραγματικότητα είναι τα ονόματα των βοηθών της Kate Winslet και του Jim Carrey. Στη σκηνή που οι ήρωες παρουσιάζονται ως παιδιά, οι φωνές τους ως ενήλικες ηχογραφήθηκαν εκείνη τη στιγμή, ο σκηνοθέτης θεώρησε ότι οι ηθοποιοί θα μπορούσαν να έχουν καλύτερη αίσθηση της σκηνής αν όντως βρίσκονταν εκεί. Από την τελική εκδοχή της ταινίας "κόπηκαν" και όλες οι ερωτικές σκηνές, τόσο των πρωταγωνιστών όσο και του Stan με τη Mary, ενώ οι τίτλοι αρχής εμφανίζονται στην ταινία μόλις στο εικοστό λεπτό.

Η ταινία θεωρήθηκε από τις πιο ιδιαίτερες της προηγούμενης δεκαετίας, κέρδισε το Oscar καλύτερου πρωτότυπου σεναρίου και άλλα πολλά βραβεία, ενώ η Kate Winslet ήταν υποψήφια για Oscar πρώτου γυναικείου ρόλου.

*Πηγές: imdb.com, youtube.com