Interstellar (2014)!

Σ’ ένα όχι και τόσο μακρινό μέλλον, η Γη βρίσκεται σε κίνδυνο. Η ατμόσφαιρα και ο αέρας έχουν αλλάξει, ενώ οι πηγές τροφίμων έχουν σχεδόν εξαντληθεί. Καθώς ο χρόνος μετρά αντίστροφα για τον πλανήτη, μία ομάδα αστροναυτών και ερευνητών ξεκινούν για ένα ριψοκίνδυνο διαστρικό ταξίδι επιβίωσης, ψάχνοντας να βρουν έναν νέο πλανήτη που θα μπορέσει να φιλοξενήσει και να διασώσει το ανθρώπινο είδος.

Από τη φύση μας, έχουμε την τάση να ονειρευόμαστε, να αναρωτιόμαστε για το άγνωστο, να εξερευνούμε… Όταν όμως τίθεται θέμα επιβίωσης, η πραγματικότητα της καθημερινότητας επικρατεί των ονείρων. Κι όταν η ζωή στη Γη κινδυνεύει, η ανάγκη για εξερεύνηση γίνεται επιτακτική… ακόμη και σε άλλους Γαλαξίες.

Ο Cooper είναι ένας πρώην αστροναύτης και πατέρας δύο παιδιών. Με αφορμή κάποια παράξενα φαινόμενα που παρατηρούνται στο δωμάτιο της κόρης του, ανακαλύπτει τυχαία ένα κρυφό εργαστήριο, στο οποίο χτίζεται ένα διαστημόπλοιο που σκοπό έχει να ταξιδέψει στους Γαλαξίες, μέσω μίας πύλης που έχει εμφανιστεί, για να μπορέσει να βρει έναν πλανήτη που θα μπορούσε να διασώσει τη ζωή και την ανθρωπότητα. Ο Professor Brand, υπεύθυνος της έρευνας, του ζητάει να συμμετέχει σ’ αυτό το ταξίδι και να γίνει ο αρχηγός του εγχειρήματος. Ο Cooper βρίσκεται ανάμεσα στο καθήκον και την αγάπη για τα παιδιά του. Προσπαθώντας να βρει ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά του, αλλά και για την ανθρωπότητα αποφασίζει να δεχθεί. Οι σχέσεις με το γιο και την κόρη του δοκιμάζονται, καθώς η επικοινωνία από το διάστημα γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Ο χρόνος μετρά διαφορετικά στους άλλους Γαλαξίες, διαστέλλεται και η μία ώρα ισοδυναμεί με επτά χρόνια στη Γη. Αυτό δυσκολεύει ακόμη περισσότερο την κατάσταση και πιέζει το πλήρωμα.

Μία ταινία επιστημονικής φαντασίας του Christopher Nolan, με όλα τα κλασσικά χαρακτηριστικά του είδους. Προσπαθεί να περάσει μηνύματα σε σχέση με την εξερευνητική φύση του ανθρώπου, την ανάγκη για επιβίωση, τη δύναμη της αγάπης, τις έννοιες του χώρου και του χρόνου. Υψηλής ποιότητας εικόνα, εντυπωσιακά και επιβλητικά εφέ, για τα οποία χρησιμοποιήθηκαν σε μεγάλο βαθμό κανονικά σκηνικά και όχι green screen, όπως συμβαίνει συνήθως. Το γεγονός αυτό ίσως εξηγεί και τον περιορισμό ίσως σε κάποια πλάνα, χωρίς αυτό όμως να στερεί σε εντυπωσιασμό. Η μουσική του Hans Zimmer φαίνεται από την αρχή πως προσπαθεί να βάλει στο κλίμα και να υποδηλώσει το συναίσθημα. Το στυλ και η ύπαρξη ρομπότ θυμίζουν αρκετά παλαιότερες ταινίες φαντασίας, με έναν νοσταλγικό ίσως τρόπο. Το στριφογύρισμα της κάμερας σε κάποια σημεία ίσως ζαλίζει λίγο (όπως συμβαίνει και στους ήρωες μέσα στην ταινία).

Όσο αφορά τις ερμηνείες, ο Matthew McConaughey στηρίζει για ακόμα μια φορά την αλλαγή στην καριέρα του, κρατώντας ακόμη έναν δραματικό ρόλο, με το γνωστό ερμηνευτικό και εκφραστικό στυλ του. Αρκετά αξιόλογοι όμως είναι και οι δεύτεροι ρόλοι, όπως αυτός της Jessica Chastain, του Matt Damon, της Anne Hathaway και φυσικά του Michael Caine. Η Jessica Chastain υποδύεται την κόρη του Matthew McConaughey, με έναν λιτό αλλά εκφραστικό τρόπο. Ο Matt Damon, παρόλο που κρατά έναν μικρό ρόλο, είναι αρκετά ενδιαφέρων, τόσο ερμηνευτικά όσο και σαν ρόλος. Η Anne Hathaway είναι αρκετά καλή, αν και κατά τη γνώμη μου, κάπως περιορισμένη λόγω ρόλου. Θα προτιμούσα ο χαρακτήρας και το παρελθόν της να αναπτύσσονταν λίγο παραπάνω. Πολύ καλή είναι και η μικρή που παίζει την Murphy.

Αν και ως ιδέα και τεχνική εκτέλεση η ταινία είναι αρκετά καλή, προσωπικά θεωρώ ότι σεναριακά ως ένα σημείο υπερβάλλει προσπαθώντας να χωρέσει αρκετές ιδέες μαζί και αφήνοντας αναπάντητα ερωτήματα (από την άλλη βέβαια, τι είναι μία ταινία επιστημονικής φαντασίας χωρίς υπερβολή;). Έχει δύο πολύ ενδιαφέρουσες ανατροπές μεν, αλλά η διάρκεια της ταινίας κουράζει από ένα σημείο και μετά. Θα μπορούσε να ήταν λίγο μικρότερη σε διάρκεια και με λιγότερο τεχνικούς όρους.

Πέρα από τα όποια αδύναμα σημεία, όσοι αγαπούν το είδος σίγουρα θα βρουν αρκετά θετικά στοιχεία στην ταινία, αλλά και οι υπόλοιποι θα απολαύσουν εντυπωσιακά εφέ, ένα ενδιαφέρον σενάριο και καστ.

Trivia:

• Για τα μεγάλα σύννεφα σκόνης στην ταινία χρησιμοποιήθηκαν τεράστιοι ανεμιστήρες.
• Ο φυσικός Kip Thorne, έργα του οποίου ενέπνευσαν την ταινία, προσεγγίστηκε από τους υπεύθυνους για να συνεργαστεί στην ταινία. Έργα του Kip Thorne ενέπνευσαν και την ταινία Contact στην οποία πρωταγωνιστούσε επίσης ο Matthew McConaughey.
• Η πλειοψηφία των πλάνων από το ρομπότ TARS δεν ήταν προϊόν ψηφιακής επεξεργασίας αλλά φτιάχτηκε και λειτουργούσε τηλεκατευθυνόμενα στο πλατό με τη φωνή του Bill Irwin, που αργότερα σβήστηκε ψηφιακά.
• Η ταινία Mud  και η ερμηνεία του Matthew McConaughey σε αυτή ήταν που κέντρισε το ενδιαφέρον του Christopher Nolan για να τον προσεγγίσει για την ταινία.
• Υπάρχουν αρκετές αναφορές στις ταινίες 2001: A space Odyssey και Event Horizon και όχι μόνο.
• Η Anne Hathaway υπέστη υποθερμία κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων στην Ισλανδία, καθώς η στολή της ήταν ανοιχτή όταν βρισκόταν στα παγωμένα νερά.
• Για την σκηνή με τα χωράφια καλαμποκιού, ο Christopher Nolan ζήτησε να σπείρουν 500 στρέμματα από καλαμπόκι, κάτι που είχε εμπνευστεί από την ταινία Man of Steel. Μετά το τέλος της ταινίας πούλησε το καλαμπόκι, βγάζοντας κι ένα επιπλέον κέρδος.
• Είναι η έκτη συνεργασία μεταξύ του Christopher Nolan και του Michael Caine.
• Μέχρι να βγει η τελική μορφή της ταινίας ο Matthew McConaughey δεν είχε αποκαλύψει καν την πλοκή της ταινίας στην γυναίκα του.
• Ποτέ δε μαθαίνουμε το μικρόν όνομα του Cooper.
• Η ταινία κόστισε συνολικά 165 εκατομμύρια δολάρια, που σημαίνει περίπου 976 χιλιάδες δολάρια το λεπτό.
• Το καφέ μπουφάν που η Murphy φορά είναι το ίδιο με αυτό που φορά ο Cooper στην αρχή του έργου.
• Στην ταινία αναφέρεται ότι η προσσελήνωση δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ και ήταν κατασκευασμένη.
• Η ονομασία της μαύρης τρύπας είναι εμπνευσμένη από έναν μυθιστορηματικό γίγαντα.
•  Το σχήμα του διαστημικού σταθμού παραπέμπει σε ρολόι, καθώς η ταινία "παίζει" με την έννοια του χρόνου.

*Πηγές: imdb.com

The Intouchables-Krouela's View!

Allo,allo,

     Τι μου κάνετε blogφιλαράκια μου; Πώς μου είστε; Κρυώνετε; Στον τόπο σας ήρθε το κρύο; Στον δικό μου ήρθε ολίγον τι απότομα είναι η αλήθεια, και δεν έχουμε προλάβει να στρώσουμε τα χαλιά…αφήστε…

     Ξέρω ότι χάθηκα, αλλά έμπλεξα! Μια με τις δουλειές, μια με τα σήματα για την οδήγηση (που ακόμα περιμένω να δώσω), μια με την παρολίγον αμυγδαλίτιδα, να… φεύγει ο Νοέμβριος. Σαν νεράκι πέρασε.

     Κι ενώ για ακόμη μια φορά σκεφτόμουν για ποια ταινία να σας γράψω, μπερδεύτηκα. Από τη στιγμή που  η αρχισυντάκτρια-αφεντικό –φίλη με έβαλε στη διαδικασία να σας γράφω για αυτά που μου αρέσουν, όπως μου αρέσουν(!), έκατσα στο youtube  να δω κανένα τρέιλερ για ταινίες…και κατέληξα να έχω γράψει κοντά στις 2-3 σελίδες με ταινίες. Άλλες κωμωδίες, άλλες δραματικές, άλλες αισθηματικές, άλλες κοινωνικές. Άλλες που τις ξέρω μόνο εγώ, άλλες που είναι κλασικές, άλλες που τις έχουν δει όλοι κι εγώ ακόμα όχι (όπως οι Αναμνήσεις μιας Γκέισας-μην σχολιάσετε), άλλες για τις οποίες το αφεντικό με έχει πρήξει. Κοιτάζοντας λοιπόν τη λίστα μου, το μάτι έπεσε σε μια ταινία και έβαλα να θυμηθώ το τρέιλερ. Δίκαια την είχα σημειώσει. Και ευτυχώς που την είδα.

     Δεδομένου ότι είχα καιρό να σας γράψω, είχα ξεκαθαρίσει μέσα μου ότι δεν θα σας έγραφα για κάτι στενάχωρο, καταθλιπτικό. Έτσι κατέληξα, να δω μια ταινία, που με έκανε κυρίως να γελάσω και ελάχιστα να συγκινηθώ (ξέρω έχω καταντήσει γραφική, αλλά μπορώ να συγκινηθώ και με το πιο απλό πράγμα, δεν μπορώ να το διορθώσω). Για να αρχίσω λοιπόν να σας δίνω στοιχεία. Κατ’ αρχάς είναι γαλλική (αφεντικό μη λιποθυμήσεις), κατά δεύτερον έχουμε 2 εντελώς διαφορετικούς κόσμους. Από τη μία ο Philippe πλούσιος Γάλλος, μεσήλικας, χήρος με μια κόρη στην εφηβεία. Από την άλλη, ο Driss ένα φτωχό νέο παλικάρι, μεγαλωμένος από τη θεία του, μπλεγμένος με τον υπόκοσμο, για να το θέσω κομψά. Προσπαθώντας λοιπόν ο Driss  να πάρει το επίδομα ανεργίας, βρίσκεται στο σπίτι του Philippe, όπου και εν τέλει εργάζεται.

       Ατάκες, γέλιο, σκέψη και προβληματισμός για τη ζωή μας. The Intouchables μια ταινία, μια ιστορία. Ο τετραπληγικός Philippe, πλούσιος, που  θα μπορούσε να είχε όποια γυναίκα ήθελε, ψάχνει για έναν άνθρωπο που θα τον περιποιείται καθημερινά, αφού η ζωή του μετά το ατύχημα άλλαξε ολοκληρωτικά και δεν μπορεί να κάνει τίποτα αν δεν είναι κάποιος άλλος μαζί του. Ο Driss νέος και επιπόλαιο, φτωχός, που έχει κάνει ακόμα και φυλακή και γι’αυτό η θεία-μαμά του είναι απογοητευμένη από τη συμπεριφορά του. Δύο εντελώς διαφορετικοί κόσμοι, δύο εντελώς διαφορετικές πορείες ζωές, δυο εντελώς διαφορετικές νοοτροπίες. Καταλήγουν να γίνουν φίλοι, να στηρίζουν ο ένας τον άλλο, να τονώνουν την αυτοπεποίθηση τους, να βοηθούν ο ένας τον άλλο να εξελίσσεται και να βελτιώνεται ως άνθρωπος και ως προσωπικότητα.

      Η ταινία στηρίζεται σε μια πραγματική ιστορία για τη  φιλία που αναπτύχθηκε ανάμεσα στον Philippe Pozzo di Borgo  και στον φροντιστή γαλλικής και αλγερικής καταγωγής Abdel Sellou. Είναι μια ταινία κοινωνικού περιεχομένου κι όπως και οι αρχαίες τραγωδίες, περνά και μηνύματα, μας διδάσκει. Τι μας διδάσκει; Ότι η ζωή είναι θείο δώρο. Ότι πρέπει να ζούμε κάθε στιγμή σαν να είναι η τελευταία. Ότι η φιλία είναι σημαντική στη ζωή μας. Ότι οι φίλοι είναι μια δεύτερη οικογένεια, και αρκετές μάλιστα φορές μας καταλαβαίνουν καλύτερα από την ίδια μας την οικογένεια. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε αυτό που λένε, ότι τους φίλους τους διαλέγεις, ενώ τους συγγενείς όχι.

     Μια ταινία που άξια ήταν υποψηφία για πολλά βραβεία και που βέβαια πήρε αρκετά. Το θέμα της ταινίας δεν νομίζω να ήταν να μας συγκινήσει τόσο για τους τετραπληγικούς όσο για τη σχέση που μπορεί να αναπτυχθεί σε 2 εντελώς διαφορετικούς ανθρώπους. Διαφορετική ηλικία, διαφορετικό χρώμα, διαφορετικό κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο, διαφορετικό τρόπο σκέψης και ζωής. Τίποτα από αυτά δε μετράει έτσι κι αλλιώς όταν αποφασίζεις να βάλεις κάποιον στη ζωή σου. Μετράει ο χαρακτήρας, η προσωπικότητά του, το πώς σου συμπεριφέρεται, το αν σου βγάζει τον αληθινό και τον καλύτερό σου εαυτό σου, όταν είστε μαζί. Φυσικά δεν θα πρέπει να προσπαθεί να σας αλλάξει αυτό που είστε, γιατί αν το προσπαθεί τότε δεν αξίζει να είναι φίλος σας και  να είναι στη ζωή σας. Μην επιτρέψετε σε κανέναν να σας αλλάξει αυτό που είστε. ΠΟΤΕ… Να έχετε γύρω σας μόνο ανθρώπους που σας αγαπούν και σας το δείχνουν…

                                                                       Xoxo, Κρουέλα.

Δείτε ακόμα: Intouchables (2011)

American Sniper! Trailer!

Η μεταφορά στη μεγάλη οθόνη του βιβλίου του Chris Kyle, ενός αμερικανού πεζοναύτη που κατέχει το ρεκόρ των περισσοτέρων στόχων, πάνω από 150, ως ελεύθερος σκοπευτής.

Μέσα από το ολιγόλεπτο trailer μας δίνεται η δυνατότητα να μπούμε στον σκληρό κόσμο του πολέμου, όπου μία απόφαση μπορεί να επηρεάσει τόσο την έκβαση όσο και την ίδια τη ζωή του σκοπευτή. Ο σκληρός κόσμος που περιλαμβάνει δυστυχώς ακόμη και παιδιά στη θέση των στόχων. Ταυτόχρονα, σε αντιπαράθεση με τη σκληρότητα και τη βία, βλέπουμε και τις τρυφερές οικογενειακές στιγμές του σκοπευτή.

Η ταινία είναι σε σκηνοθεσία του Clint Eastwood, και πρωταγωνιστούν ο Bradley Cooper και η Sienna Miller. Η ταινία πέρασε πολλά μέχρι να προγραμματιστεί να βγει στις ελληνικές αίθουσες στις 22 Ιανουαρίου του 2015, ενώ ενδιαφέρον αποτελεί και η επιλογή του υπότιτλου στην αφήσα της ταινίας "The most lethal sniper in U.S. history".

Δείτε το trailer: American Sniper

*Πηγές: imdb.com, youtube.com

Fifty Shades of Grey! New Trailer!

Νέες εικόνες από την μεταφορά του Fifty Shades of Grey είναι εδώ! Αυτή τη φορά δίνοντας μία ακόμη πιο δυνατή γεύση υπό τη μουσική υπόκρουση και πάλι της Beyonce. Όσοι έχουν διαβάσει το βιβλίο σίγουρα θα αναγνωρίσουν πολλά από τα στοιχεία και τις σκηνές του. Μέχρι την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου που θα βγει στις κινηματογραφικές αίθουσες θα έχουμε ακόμη αρκετά teaserάκια και trailers!

Δείτε το trailer: Fifty shades of Grey

*Πηγές: youtube.com