De rouille et d' os (Rust and Bone)! (2012)

Όταν χάνεις ένα κομμάτι του σώματός σου, χάνεις κι ένα κομμάτι του εαυτού σου... Κάτι τέτοιο συμβαίνει με τη Stephanie. Μία γυναίκα που έχει την ανάγκη να τραβά τα βλέμματα των ανδρών και ταυτόχρονα να απομακρύνεται και να κρατά απόσταση από όλους. Ένα τραγικό ατύχημα που θα της αλλάξει τη ζωή και θα την κάνει να νιώσει μισή, αλλά και που σταδιακά θα την κάνει να γνωρίσει πραγματικά τον εαυτό της και να αισθανθεί πιο πλήρης από ποτέ.  Περνά όλα τα στάδια: συνειδητοποίηση, οργή, θλίψη, αποδοχή, αντιμετώπιση… Κανένα από αυτά δεν είναι εύκολο. Πρέπει να "γνωρίσει" ξανά το σώμα της, να το αποδεχθεί και τελικά να το αγαπήσει… Χρειάζεται το δικό της χρόνο, τη δική της  στήριξη… Και αυτή τη στήριξη, η Stephanie, τη βρίσκει απροσδόκητα στο πρόσωπο του Ali.

Ένας άντρας οικονομικά κατεστραμμένος, χωρίς σπίτι, που ζει μαζί με τον γιο του στο σπίτι της αδερφής του. Για να μπορέσει να τα καταφέρει και να εξοικονομήσει λεφτά, μπλέκεται σε ημι-παράνομες δουλειές και παράνομους αγώνες πυγμαχίας δρόμου. Η πίεση, η ανασφάλεια,  οι νέες συνθήκες και ο εγωισμός, τον κάνουν να χάνει κάποιες στιγμές την ψυχραιμία και τις ισορροπίες του, ξεσπώντας ακόμα και στο ίδιο του το παιδί. Την ισορροπία και την ηρεμία αυτή βρίσκει, χωρίς να το καταλαβαίνει ούτε ο ίδιος, με έναν «αθόρυβο» τρόπο, στο πρόσωπο της Stephanie.

Μπορούν, όμως, δύο άνθρωποι, και μάλιστα υπό τόσο ευάλωτες συνθήκες, να παραμείνουν απλώς "friends with benefits";

 Είναι σημαντικό για εκείνη, κι έχει ενδιαφέρον ο ιδιαίτερος τρόπος με τον οποίο η Stephanie γνωρίζει ξανά το σώμα της, σε όλα τα επίπεδα, και πως σταδιακά "επιστρέφει" στα πράγματα που αγαπούσε, ξαναβρίσκοντας τον παλιό της εαυτό. Το ίδιο και ο τρόπος με τον οποίο ο Ali χρησιμοποιεί την πυγμαχία ως ξέσπασμα, εκτόνωση και διέξοδο. Η Stephanie βλέποντας τον Ali να πυγμαχεί αισθάνεται και εκτονώνει με το δικό της τρόπο τη βίαιη "σωματική" ένταση.

Η ερμηνεία της Marion Cotillard είναι, χωρίς πολλά λόγια, συγκλονιστική! Έχει αποδείξει και στο παρελθόν ότι της πηγαίνουν οι δυναμικοί, δραματικοί ρόλοι και δεν απογοητεύει ούτε αυτή τη φορά. Προσπαθεί να ανακαλύψει την ηρωίδα και να την προσεγγίσει χωρίς υπερβολές, μελοδραματισμούς και οίκτο. Η Stephanie είναι δυναμική, εκρηκτική, ανασφαλής, μυστηριώδης. Μετά το ατύχημα ο κόσμος της "καταρρέει" και προσπαθεί να επανέλθει με αξιοπρέπεια. Η δύναμη της ζωής και η θέληση για αυτή είναι τόσο δυνατή που την παρασύρει και, σε συνδυασμό με την παρουσία του Ali, την "τραβά" από τα "βαθειά νερά" που είχε πέσει.

Ο Ali προσπαθεί να ξεσπάσει, να βρει την επιβεβαίωση σε εφήμερες σχέσεις και να εκτονώσει τη βίαιη συμπεριφορά του στην πυγμαχία. Δεν ψάχνει για τίποτα, ούτε ακόμα κι όταν γνωρίζει τη Stephanie. Στις δύσκολες στιγμές, όμως, συνειδητοποιεί πόσο ανάγκη την έχει, και μία ιδιαίτερη σχέση ξεκινά. Ο Matthias Schoenaert καταφέρνει να κρατήσει τον χαρακτήρα σε ένα δυναμικό, αλλά "κλειστό" επίπεδο, δίνοντας όλη τη δυναμική του και κορυφώνοντας στο τέλος της ταινίας. Εξαιρετική "βοήθεια" για τον Matthias Schoenaert είναι και ο μικρός Armand Verdure, που υποδύεται τον γιο του.

Τη χημεία των δύο πρωταγωνιστών δεν ξέρω αν θα τη χαρακτήριζα ιδανική, αλλά είναι εμφανής και σε καλό επίπεδο.

Η σκηνοθεσία του Jacques Audiard είναι αρκετά λιτή, αλλά καταφέρνει να αγγίξει και να μεταδόσει τα συναισθήματα. Το έργο είναι αρκετά σκληρό, τόσο ως σενάριο όσο και ως εικόνα, χωρίς όμως να προκαλεί και να θίγει. Τα εξαιρετικά και αρκετά ρεαλιστικά εφέ βοηθούν πολύ σε αυτό. Υπάρχουν αρκετές ερωτικές σκηνές, αλλά όπως και η ίδια η Marion Cotillard έχει δηλώσει, χωρίς αυτές το έργο δε θα ήταν το ίδιο, καθώς έχουν ιδιαίτερη σημασία, ειδικά για το χαρακτήρα της Stephanie. Προσωπικά, πιστεύω ότι ίσως και με λιγότερες τολμηρές σκηνές, θα μπορούσε να αποδοθεί ένα εξίσου πολύ καλό αποτέλεσμα. Αυτό, και οι ίσως μία-δύο δραματικές υπερβολές που μπορεί να υπάρχουν στο τέλος της ταινίας ίσως να είναι και τα μόνα μικρά πταίσματα, που όμως χάνονται στο πολύ καλό σύνολό της. Πρόκειται για μία σκληρή, αλλά ταυτόχρονα ευαίσθητη, δυναμική ταινία, με πολύ καλές ερμηνείες και διάφορα επίπεδα.

Trivia:

• Η Marion Cotillard διαφωνεί με την αιχμαλωσία άγριων και τόσο μεγάλων ζώων, όπως οι φάλαινες, σε πισίνες, γι' αυτό και αρχικά είχε δυσκολίες. Ακόμη, έμαθε κάποια από τα νεύματα που χρησιμοποιούν οι εκπαιδευτές για την επικοινωνία τους με τις φάλαινες.
• Ο σκηνοθέτης ζήτησε από τον Mathhias Schoenaert να πάρει λίγα παραπάνω κιλά, ώστε ο χαρακτήρας του να φαίνεται δυνατός, αλλά όχι υπερβολικά γυμνασμένος.
• Οι δύο πρωταγωνιστές είχαν συναντηθεί μόνο μία φορά, στην ανάγνωση, πριν την έναρξη των γυρισμάτων.
• Η Marion Cotillard δεν γνώριζε και έμαθε να κολυμπά στα γυρίσματα της ταινίας, για τις ανάγκες του ρόλου, κάτι που χαρακτήρισε ως ένα από τα πιο δύσκολα σημεία της ταινίας, περισσότερο κι από την επαφή της με τις φάλαινες. Στη συνέχεια έμαθε να κολυμπά προσπαθώντας να μη χρησιμοποιεί τα πόδια της
• Η ταινία έχει ήδη 6 διακρίσεις σε φεστιβάλ και άλλες δύο υποψηφιότητες.
• Η μουσική που ακούγεται στην ταινία κατά το πρόγραμμα επίδειξης των φαλαινών, είναι η μουσική που χρησιμοποιείται πραγματικά στο αντίστοιχο πρόγραμμα.
• Η Marion Cotillard έχει δηλώσει ότι αισθάνεται εξαιρετικά άβολα με τις ερωτικές σκηνές.

*Πηγές: imdb.com