Υπόθεση: Σ’ ένα ξενοδοχείο του 19ου αιώνα, μία γυναίκα ζει και εργάζεται ως άντρας, εξοικονομώντας χρήματα για να μπορέσει να πραγματοποιήσει το όνειρό της. Κλεισμένη στον εαυτό της και κρύβοντας τις επιθυμίες της, καταφέρνει και κρατήσει καλά κρυμμένο το μυστικό της για χρόνια… μέχρι τη στιγμή που αρχίζει να ονειρεύεται και να ζητά μία ελεύθερη ζωή.
Ένας άντρας με ένα μυστικό, μία γυναίκα με ένα όνειρο. Μία γυναίκα σε έναν αγώνα επιβίωσης και διατήρησης της ανεξαρτησίας της. Μία ανεξαρτησία που μοιάζει εικονική τελικά, αφού ζει φοβισμένη και απομονωμένη μέσα στο ψέμα της. Για να μπορέσει να μαζέψει τα χρήματα που χρειάζεται για να πραγματοποιήσει το όνειρό της, μεταμφιέζεται και εργάζεται ως μπάτλερ σε ένα ξενοδοχείο. Όσα χρόνια κι αν περάσουν ο φόβος της αποκάλυψης παραμένει σαν σκιά τριγύρω της, γεγονός που την κάνει να έχει απομονωθεί στον εαυτό της. Το συναισθηματικό της "μούδιασμα", απαραίτητο για να αποστασιοποιηθεί από την πραγματική προσωπικότητά της και να μην προδοθεί, με τα χρόνια προκαλεί ταύτιση με τον ρόλο που υποδύεται. Ξεχνά τη γυναικεία υπόστασή της και συμβιβάζει την εξωτερική μεταμφίεση με την εσωτερική. Μόνη ανάμνηση και παρηγοριά μία παλιά φωτογραφία. Όλα αυτά μέχρι τη στιγμή που γνωρίζει μία γυναίκα που βιώνει ακριβώς το ίδιο, με τη διαφορά ότι έχει βρει την ευτυχία, την αποδοχή και την αγάπη (ακόμα κι αν είναι μόνο σε τέσσερις τοίχους), κάτι που εκείνη έχει στερηθεί. Η λαχτάρα της γι’ αυτό την κάνει να ξαφνιάζεται με κάθε εκδήλωση τρυφερότητας. Μια ενδόμυχη και ανείπωτη ελπίδα ξυπνά μέσα της. Ζητά τη συντροφικότητα στο πλευρό μιας υπηρέτριας του ξενοδοχείου, χωρίς όμως να της πει την αλήθεια. Εκείνη, αν και δείχνει τη συμπάθειά της, έχει άλλα σχέδια. Ξεπερνώντας τα συμβατικά όρια άντρα-γυναίκας, διαγράφεται η ανθρώπινη ανάγκη για συντροφικότητα, αγάπη και αποδοχή. Η μεγάλη επιστροφή της Glenn Close σε μεγάλους ρόλους, με μία, αν και λιτή, εξαιρετική ερμηνεία (βοηθά και το δωρικό πρόσωπό της) , που στηρίζει όλο το έργο. Δεν είναι τυχαία άλλωστε και η υποψηφιότητά της φέτος για Oscar. Οι λιγοστές αντρικές, όχι και τόσο θετικές, φιγούρες παίζουν τον έμμεσο ρόλο του υποκινητή, ενώ οι γυναικείοι ρόλοι κυριαρχούν. Το τέλος αφήνει μία γλυκόπικρη γεύση για την τύχη της ηρωίδας και με κάποιο τρόπο, ίσως, την απελευθερώνει. Αν και η ταινία σε αρκετά σημεία υστερεί, αξίζει για την σπουδαία προσπάθεια της Glenn Close.Δείτε το trailer: youtube
*Πηγές: imdb.com, youtube.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου