Silver Linings Playbook (krouela's view)

Allo, allo,

Λίγο πριν μπει η καινούρια χρονιά, μου λέει η αρχισυντάκτρια-φίλη, θα ανεβάσω για καλή χρονιά αν θες στείλε μου κι εσύ τα λόγια που θες να τα ανεβάσω όλα μαζί. Έλα όμως που εγώ ήδη σκεφτόμουν ποιο θα είναι το επόμενο post δεδομένου ότι είναι πρωτοχρονιά και ήθελα κάτι ευχάριστο με αρκετές δόσεις γέλιου, μιας και λένε ότι ό,τι κάνεις την πρώτη μέρα του χρόνου, θα κάνεις όλη την χρονιά.  Παρ’ όλα αυτά, ένα θα σας πω ΜΠΟΥΡΔΕΣ. Δεν ισχύουν αυτά!!! Το βασικό είναι να έχουμε την υγεία μας και γύρω μας ανθρώπους που μας αγαπούν και μας δέχονται γι’ αυτό που είμαστε, όλα τα άλλα είναι καθαρά προκαταλήψεις που είναι στο χέρι του καθενός κατά πόσο θα τα πιστεύει (βλέπε κόκκινο βρακί που λένε μερικοί ότι πρέπει να φοράμε στην αλλαγή του χρόνου).

   Σε αυτό λοιπόν το post, θα σας μιλήσω για μια αρκετά περίεργη ταινία εκ πρώτης όψεως, αλλά με μία δεύτερη είναι μια ταινία με αρκετά κωμικά στοιχεία που περνάει όμως και μηνύματα. Σας γράφω για το «Silver linings playbook» με την Jennifer Lawrence και τον αγαπημένο Bradley Cooper. Στην ταινία βλέπουμε 2 ανθρώπους με προβλήματα συμπεριφοράς, που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα τους με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Κι ως κλασική αμερικάνικη ταινία, αφού αναπτύξουν το δικό τους τρόπο επικοινωνίας, θα νιώσουν(εκπλαγείτε ντε!!!) και κάποια έλξη.

    Είναι μια αρκετά ευαίσθητη ταινία, που μας δείχνει με αρκετά ρεαλιστικό τρόπο πόσο εύκολο είναι να ξεπεράσει κάποιος τα όρια του και πόσο δύσκολο να επανέλθει. Στην ταινία φυσικά  βλέπουμε και το πώς αντιμετωπίζονται από τον κοινωνικό τους περίγυρο.

Τώρα θα σκεφτείτε και θα μου πείτε, μα καλά  πρωτοχρονιά θες να κάνουμε με αυτή την ταινία, που αναφέρεται σε προβλήματα συμπεριφοράς; Και καλά θα κάνετε να το σκεφτείτε, γιατί εγώ είμαι ένα βήμα παρακάτω και θα σας πω το εξής. Όλα μέσα στη ζωή είναι, και ο χωρισμός και ο θάνατος και τα προβλήματα συμπεριφοράς που παρουσιάζονται μέσα στην ταινία. Όμως στέκομαι στα έξυπνα κωμικά στοιχεία αυτής της ταινίας και στο αναμενόμενο happy end, που με κάνει να αισθάνομαι και να σκέφτομαι ότι όλα μέσα στη ζωή είναι και θα πρέπει να έχουμε δύναμη και κουράγιο για να τα ξεπεράσουμε, γιατί η ζωή είναι σαν ένα νόμισμα που έχει δύο όψεις. Τη μία θα αντιμετωπίζουμε δυσκολίες και την άλλη θα έρχονται και οι ευχάριστες στιγμές και τότε οι δυσκολίες θα φαίνονται ή ανούσιες ή τουλάχιστον μικρής σημασίας ή θα σκεφτούμε ότι τώρα είναι μια καλή περίοδος στη ζωή μας.

Γιατί να σας πω και κάτι; Οι πολλές καλές στιγμές εμένα με ανησυχούν… χαχαχα (ναι το ξέρω δεν είμαι καλά).

Και κλείνοντας, θα σας μεταφέρω κάποια λόγια από την τελευταία σκηνή. «Ο μόνος τρόπος να καταλάβεις την τρέλα μου ήταν, κάνοντας κάτι τρελό και εσύ…Σε ευχαριστώ. Σε αγαπάω. Το ήξερα από τότε που σε συνάντησα. Συγγνώμη που μου πήρε τόσο καιρό να το πω. Απλά σκάλωσα.» και «Ο κόσμος θα σου σπάσει την καρδιά 10 φορές μέχρι την Κυριακή. Είναι σίγουρο. Και δεν μπορώ να το εξηγήσω αυτό ή την τρέλα μέσα μου και μέσα σε όλους. Αλλά μάντεψε…η Κυριακή είναι ξανά η αγαπημένη μου μέρα. Σκέφτομαι τα πάντα που έκαναν όλοι για μένα και νιώθω τυχερός»(άλλο επίλογο είχα ετοιμάσει αλλά τον πήρε η αρχισυντάκτρια-φίλη για το post με τις ευχές)

                                                                           Xo xo, Κρουέλα.

Δείτε ακόμα: Silver Linings Playbook (2012)! - κριτική