Les Miserables! (2012)

Το κλασικό έργο του 1862 του Victor Hugο επανέρχεται στη μεγάλη οθόνη, αυτή τη φορά ως μιούζικαλ, βασισμένο στη θεατρική διασκευή μιούζικαλ του έργου των Alain Boublin και Claude-Michel Schonberg.

Πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες, πιο προσεγμένες παραγωγές της χρονιάς και ένα από τα μεγαλύτερα στοιχήματα του σκηνοθέτη Tom Hooper.

Ο Jean Valjean αποφυλακίζεται μετά από 19 χρόνια για ένα πταίσμα του και αφήνεται ελεύθερος με δια βίου αναστολή. Όλα μοιάζουν σκοτεινά για εκείνον, μέχρι τη στιγμή που ένας ιερέας πιστεύει σε εκείνον και του δίνει τη δύναμη να "σπάσει" την αναστολή του, να σβήσει το παρελθόν του και να αλλάξει εντελώς τη ζωή του. Το παρελθόν του όμως θα τον κυνηγάει για πάντα, με τη μορφή του επίμονου και σκληρού διώκτη του Javert.  Το κουράγιο και την επιθυμία για επιβίωση και να ξεφύγει θα του δώσει η μικρή Cosette, κόρη μίας άπορης γυναίκας, της Fantine, την οποία βοήθησε και μετά το θάνατό της αναλαμβάνει την ανατροφή του παιδιού.

Οι ήρωες μοιάζουν να ακροβατούν συνεχώς πάνω σε ένα τεντωμένο σχοινί. Σε ένα Παρίσι της επανάστασης και των αλλαγών, οι ήρωες αλλάζουν, εξελίσσονται και επιβιώνουν στην προσπάθειά τους να κερδίσουν το όνειρο.

Η ταινία πλημμυρίζει από το πρώτο έως το τελευταίο καρέ με μουσική. Δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου πεζός λόγος στο έργο, και τις στιγμές που ίσως υπάρχει γίνεται με μελωδικό τρόπο. Κάθε ήρωας έχει τη δική του σφραγίδα, τη δική του μελωδία, που συμβολίζει και αντικατοπτρίζει ταυτόχρονα και τον χαρακτήρα του. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει πώς κατά τη διάρκεια της ταινίας και της εξέλιξης των χαρακτήρων μία μελωδία μπορεί να περάσει κάποιες στιγμές από τον έναν ήρωα στον άλλο, κάνοντάς την με αυτό τον τρόπο δείγμα διάθεσης, μεταφοράς, αναφοράς, ακόμα και συμβολισμού.

Ο κάθε χαρακτήρας σταδιακά γίνεται ένα σύμβολο για τους δικούς του λόγους.

Το κλασικό αυτό έργο είναι ένα από τα σπουδαιότερα έργα της λογοτεχνίας του 19ου αιώνα, ένα από τα σημαντικότερα θεατρικά έργα και μία από τις ιστορίες που έχουν μεταφερθεί αρκετές φορές στη μικρή και στη μεγάλη οθόνη. Εκείνο που κάνει αυτή τη μεταφορά να ξεχωρίζει τόσο είναι η εξαιρετική μουσική αλλά και το πολυάριθμο καστ.

Εξαιρετικές είναι οι ερμηνείες των ηθοποιών, με εκείνες του Hugh Jackman και της Anne Hathaway να αφήνουν το ιδιαίτερο στίγμα τους.

Η απίστευτη μεταμόρφωση του Hugh Jackman στην αρχή της ταινίας, αλλά και ο τρόπος που καταφέρνει να μεταφέρει την μεγάλη αλλαγή του ήρωα τόσο εξωτερικά όσο και ερμηνευτικά είναι πολύ καλός. Από την άλλη, η Anne Hathaway δίνει, κατά τη γνώμη μου, την καλύτερη και πιο εξωστρεφή της ερμηνεία έως τώρα. Μία ηρωίδα που καταρρέει μπροστά στα μάτια του κινηματογραφικού φακού και ένα από τα πιο εκφραστικά πρόσωπα της Anne Hathaway.

Ο Russell Crowe, αν και ομολογουμένως είναι φανερή η κάποια "αμηχανία" του με το μουσικό κομμάτι της ταινίας, καταφέρνει να μεταφέρει με δωρικό τρόπο τον ρόλο του σκληρού διώκτη.

Εξαιρετικοί είναι και οι δεύτεροι ρόλοι της ταινίας, με αυτούς των απολαυστικών, πληθωρικών, πανούργων, κουτοπόνηρων μικροαπατεώνων Helen Bohan Carter και Sacha Baron Cohen να ξεχωρίζουν, αλλά και των αξιολάτρευτων μικρών Isabelle Allen και Daniel Huttlestone. Πολύ καλή στο ρόλο της είναι και η Samantha Barks, αλλά και o Aaron Tveit. Η λυρική Amanda Seyfried είναι ανάλαφρη στο ρόλο της, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο καταφέρνει να κερδίσει τις εντυπώσεις. Παρόλα αυτά, έχει μία ιδιαίτερη μεν, αρκετά καλή δε, χημεία με τον Eddie Redmayne.

Ο σκηνοθέτης Tom Hooper καταφέρνει σε πολύ μεγάλο βαθμό να μας μεταφέρει στην ατμόσφαιρα της Γαλλίας του 19ου αιώνα, των αντιφάσεων, των εντάσεων και του κλίματος που επικρατούσε. Από τα πρώτα πλάνα καταλαβαίνει κανείς πως πρόκειται για μία πάρα πολύ μεγάλη παραγωγή. Βασισμένο στο μιούζικαλ του Broadway, ο σκηνοθέτης φρόντισε να διατηρήσει σε κάποιες σκηνές μία θεατρική αίσθηση. Το μεγάλο στοίχημα του σκηνοθέτη να επιλέξει οι ηθοποιοί για πρώτη φορά σε ταινία μιούζικαλ να τραγουδούν ζωντανά στις σκηνές, νομίζω πως κερδίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό και δίνει μία άλλη δυναμική στα τραγούδια και την ταινία. Πολύ καλή είναι η εικόνα και η φωτογραφία της ταινίας, αλλά και το ενδυματολογικό κομμάτι.

Όσοι αναμένουν μία κλασική μεταφορά του έργου ή δεν είναι ιδιαίτερα εξοικειωμένοι με αυτό το κινηματογραφικό είδος, ίσως παραξενευτούν λίγο, αλλά πιστεύω ότι η μεγάλη παραγωγή θα τους ανταμείψει. Το μόνο ίσως αδύναμο σημείο της ταινίας είναι οι μεγάλοι μουσικοί μονόλογοι των πρωταγωνιστών, κυρίως προς το τέλος της ταινίας, που ίσως κουράσουν, κάτι που οφείλεται όμως και στη μεγάλη διάρκεια της ταινίας, αλλά καλύπτεται έως ένα βαθμό από την πολύ καλή μουσική.

Πρόκειται για μία πολύ προσεγμένη ταινία, που έχει όλες τις προοπτικές να γίνει μία από τις κλασικές ταινίες μιούζικαλ των τελευταίων χρόνων, με πολύ καλές ερμηνείες και πολλή, πολλή μουσική!

Trivia:

• Η ταινία είναι υποψήφια για 8 Oscars (Best Motion Picture of the Year, Best Actor in Leading Role-Hugh Jackman, Best Actress in Supporting Role-Anne Hathaway,  Best Original Song, Best Make-up/Hair, Best Cotume Design, Best Production, Best Sound Mixing)
• Η ταινία κόστισε 61 εκατομμύρια δολάρια.
• Τα γυρίσματα έγιναν σε Αγγλία και Γαλλία.
• Η Anne Hathaway και ο Hugh Jackman αναγκάστηκαν να χάσουν αρκετά κιλά για τις ανάγκες των ρόλων τους. Ο Hugh Jackman δήλωσε ότι έμεινε χωρίς νερό για τρεις μέρες πριν τα γυρίσματα των αρχικών σκηνών της ταινίας για να μπορέσει να αποδώσει την κατάσταση στην οποία βρισκόταν ο ήρωας, ενώ η Anne Hathaway αρνήθηκε να μιλήσει για τους τρόπους με τους οποίους έχασε τα κιλά, καθώς δήλωσε ότι ήταν για τις ανάγκες του ρόλου, δεν ήταν οι ενδεδειγμένοι και δεν ήθελε να παρασύρει νέους ανθρώπους. Για τις ανάγκες του ρόλου η Anne Hathaway έκοψε και τα μαλλιά της στην πραγματικότητα, στη αντίστοιχη σκηνή που βλέπουμε στην ταινία.
• Οι συνθέτες έγραψαν και ένα καινούργιο τραγούδι αποκλειστικά για την ταινία, "Suddenly", το οποίο είναι και υποψήφιο για Oscar.
• Το μιούζικαλ του Broadway ανέβηκε για πρώτη φορά το 1987 και είναι το τρίτο μακροβιότερο θεατρικό μιούζικαλ του Broadway.
• Η μητέρα της Anne Hathaway ήταν εκείνη που έπαιξε για πρώτη φορά το ρόλο της Fantine, που στην ταινία υποδύεται η Anne Hathaway, στην πρώτη μεταφορά του μιούζικαλ στην Αμερική.
• H Amanda Seyfried έχει υποδυθεί ξανά το ρόλο της Cosette στα επτά της χρόνια σε θεατρική παράσταση.
• Ο Hugh Jackman ήταν εκείνος που πρότεινε την Anne Hathaway για το ρόλο, μετά την εμφάνισή τους στα Oscar το 2008. Την ίδια βραδιά είχαν εμφανιστεί μαζί στη σκηνή και η Amanda Seyfried με τον Hugh Jackman για ένα άλλο μουσικό νούμερο.
• H Helen Boham Carter και ο Sacha Baron Cohen έχουν παίξει ξανά σε μιούκαλ μαζί, στην ταινία Sweeney Todd: the Demon Barber of Fleet Street.
• Οι Samantha Barks και Alistair Brammer έχουν υποδυθεί ξανά τους ρόλους τους στην παράσταση για την 25η επέτειο του θεατρικού μιούζικαλ.
• Η σκηνή του τραγουδιού "I dreamed a dream" της Anne Hathaway κράτησε οχτώ ώρες, ενώ η τέταρτη λήψη της σκηνής είναι αυτή που τελικά βλέπουμε στη μεγάλη οθόνη.
• Η διάρκεια της ταινίας ήταν 4 ώρες περίπου, αλλά τελικά περιορίστηκε στις 2,5 ώρες.
• Η σκηνή του τραγουδιού "Empty Chairs at empty tables" γυρίστηκε 15 φορές.
• Η σκηνή κατά την οποία ένας άντρας ρίχνει χιόνι στο στήθος της Fantine βασίζεται σε πραγματικό γεγονός σύμφωνα με τον Victor Hugo. Ο συγγραφέας πήγαινε στον εκδότη του, όταν βρέθηκε μπροστά σε μία ανάλογη σκηνή, με έναν άντρα να ενοχλεί μία γυναίκα στο δρόμο κι όταν εκείνη αντιστέκεται και τον χτυπά, εκείνος καλεί την αστυνομία και την κατηγορεί. Ο συγγραφέας, που είδε όλο το συμβάν, δεν μπορούσε να μείνει σιωπηλός όταν οι αστυνομικοί έπιασαν τη γυναίκα και εκμεταλλευόμενος την αναγνωρισιμότητά του, επενέβει και άφησαν ελεύθερη τη γυναίκα.
• Ο Hugh Jackman ανέφερε ότι η τελευταία σκηνή του στην ταινία ήταν η πιο δύσκολη γιατί έπρεπε να γυριστεί μία η ώρα τη νύχτα και σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες.
• Το άγαλμα του ελέφαντα που εμφανίζεται στην ταινία υπήρχε στην πραγματικότητα το διάστημα 1813-1846.
• Στο μυθιστόρημα το πραγματικό όνομα της κόρης της Fantine ήταν Euphrasie. Cosette ήταν το παρατσούκλι που της είχε δώσει η μητέρα της.
• Ο μικρός Gavroche στο μυθιστόρημα είναι ο μικρός αδερφός της Eponine.
• Οι Amy Adams, Jessica Biel, Kate Winslet και Marion Cotillard ήταν υποψήφιες για το ρόλο της Fantine.
• Οι Scarlett Johansson και Eva Rachel Wood ήταν υποψήφιες για το ρόλο της Eponine.
• Η Emma Watson ήταν υποψήφια για το ρόλο της Cosette.
• Η σκέψη για τη μεταφορά του θεατρικού μιούζικαλ στο σινεμά υπήρχε από την πρώτη στιγμή, όμως το ζήτημα επανήλθε στην επικαιρότητα μετά την 25η επέτειο του μιούζικαλ, οπότε και πήρε το "πράσινο φως" για τη μεταφορά του.

*Πηγές: imdb.com, wikipedia.org