The Bridges of Madison Country / Οι γέφυρες του Μάντισον (1995)!

Μετά το θάνατο της μητέρας τους δύο αδέρφια επιστρέφουν στο πατρικό τους για τις προετοιμασίες και τα διαδικαστικά. Μετά το άνοιγμα της διαθήκης όμως θα μάθουν για το μεγάλο έρωτα της μητέρας τους, που κράτησε μόλις τέσσερεις μέρες…

Η ταινία επικεντρώνεται γύρω από τη Francesca, μία γυναίκα από την Ιταλία που παντρεύτηκε και ζει στην Iowa στην Αμερική. Ζει σε μία μικρή πόλη και μία κλειστή κοινωνία, με όλα τα τυπικά χαρακτηριστικά που αυτή διαθέτει. Έχει δύο παιδιά στην εφηβεία, ένα αγόρι κι ένα κορίτσι, και ένα σύζυγο καλό κι ευγενικό, αλλά και αναθρεμμένο με τους τύπους και τη νοοτροπία της κλειστής κοινωνίας.

Όταν ο σύζυγός της και τα παιδιά της φεύγουν για τέσσερεις μέρες στην πόλη, γνωρίζει τυχαία τον Robert, έναν φωτογράφο που βρίσκεται για λίγες μέρες στην πόλη για να φωτογραφίσει τις γέφυρες του Madison. Η έλξη μεταξύ τους είναι άμεση και φανερή. Αρχικά, εκείνη ανακαλύπτει κάτι διαφορετικό από την καθημερινότητά της, κι εκείνος μία παρέα στο μοναχικό του ταξίδι. Εκείνος ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο τραβώντας φωτογραφίες για το National Geographic. Έχει μάθει να μη δένεται ιδιαίτερα με τους ανθρώπους, καθώς αλλάζει συνέχεια τόπο. Εκείνη, έχοντας το "αμερικάνικο όνειρο", παντρεύεται σε νεαρή ηλικία έναν Αμερικανό και αφήνει τη ζωή της στην Ιταλία για να τον ακολουθήσει. Η πραγματικότητα, όμως, άλλαξε τα σχέδιά της, καθώς ζει σε μία απομονωμένη φάρμα ως νοικοκυρά και μητέρα, προσπαθώντας να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες και τη νέα κουλτούρα.

Όταν η Francesca και ο Robert θα συναντηθούν, θα βρει ο ένας στον άλλο το κομμάτι που του λείπει. Η Francesca θα βρει στο πρόσωπο του Robert κάτι από το παρελθόν της, κάτι από τον παλιό της εαυτό, θα ξυπνήσει την ιταλική πλευρά και ιδιοσυγκρασία της. Έχοντας κοινές αναφορές, καθώς και εκείνος έχει ταξιδέψει στην πατρίδα της, θα νιώσει οικεία και οι παλιές τις επιθυμίες και όνειρα θα έρθουν ξανά στην επιφάνεια. Εντυπωσιάζεται από το πάθος του και τον παρορμητισμό του, που εκείνη είχε "θάψει" μέσα της εδώ και χρόνια. Εκείνος, κοινωνικός αλλά και απόμακρος, γοητεύεται από εκείνη, από το ενδιαφέρον και τη φροντίδα της. Η ερωτική ένταση μεταξύ τους είναι φανερή από την αρχή και το γνωρίζουν και οι δύο.

Η ταινία θίγει πολλά θέματα και θέτει πολλά ερωτήματα… Είναι οι τέσσερεις μέρες αρκετές για να ερωτευτεί κάποιος βαθιά και για μια ζωή; Μήπως είναι ακριβώς αυτό το ανεκπλήρωτο που το κάνει να μη σβήνει, το ωραιοποιεί, το δυναμώνει; Τι είναι τελικά μεγαλύτερη "αμαρτία"; Να ζεις έναν μεγάλο έρωτα με όποιο κόστος ή να τον αφήνεις να φύγει; Ποιος ευθύνεται σε έναν γάμο που βρίσκεται σε τέλμα τελικά; Εκείνος που δεν εκφράζει τα συναισθήματά του ή αυτός που δε βλέπει τα σημάδια (ηθελημένα ή μη);

Η Francesca παρόλο που βλέπει το "λάθος" δεν απομακρύνεται, δεν προσπαθεί να κρατήσει τις αποστάσεις, αλλά έλκεται όλο και περισσότερο από αυτό. Οι τύψεις όμως είναι το μεγαλύτερο κομμάτι. Τύψεις για αυτό που κάνει. Τύψεις για την οικογένεια που θα άφηνε πίσω, μια ολόκληρη ζωή, για τα παιδιά και τον άντρα της που τους αγαπά, δε θέλει να τους βάλει στο επίκεντρο μίας κλειστής κοινωνίας. Τύψεις και για τον εαυτό της. Τύψεις που απαρνιέται έναν μεγάλο έρωτα, που τον αφήνει να φύγει πληγώνοντάς τον, χωρίς να γνωρίζει ότι αφήνοντάς τον να φύγει, αφήνει κι ένα κομμάτι του εαυτού της να φύγει.

Οι δύο αντίθετες απόψεις που μπορεί να έχει κανείς πάνω σε αυτά τα ερωτήματα προσωποποιούνται και στην ταινία στα πρόσωπα των δύο παιδιών. Ο γιος αρνείται να αποδεχθεί την αλήθεια και βιάζεται να χαρακτηρίσει τη μητέρα του. Η κόρη, που και η ίδια βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα γάμο σε κρίση και ουσιαστικά τελειωμένο, καταλαβαίνει την μητέρα της και αμέσως νιώθει μία σύνδεση μαζί της.

Η ίδια η Meryl Streep είχε παρατηρήσει πως παρόλο που πρόκειται για μία ταινία λόγου, οι θεατές αισθάνονται και θυμούνται πιο έντονα τις οπτικές σκηνές… εκείνο το χέρι στο χερούλι της πόρτας του αυτοκινήτου να τρέμει στη βροχή… η αναμονή στο κόκκινο φανάρι… η αλλαγή στα μαλλιά της Francesca όταν είναι μαζί με τον Robert… Γιατί, όπως σημειώνει η ίδια, οι άνθρωποι όταν βλέπουν μία ταινία δε χρειάζονται πολλά λόγια, θέλουν οι ίδιοι να αφηγούνται την ιστορία και να φωνάζουν στην οθόνη "άνοιξε επιτέλους αυτή την πόρτα!".

Η Francesca βρίσκεται τελικά φυλακισμένη ανάμεσα σε δύο κόσμους. Σε μία οικογένεια που έχει χτίσει και αγαπά και στα όνειρα και το πάθος που άφησε πίσω της φεύγοντας από την Ιταλία. Γνωρίζει πως όποια απόφαση και να πάρει θα πληγωθεί. Αν μείνει θα χάσει έναν μεγάλο έρωτα, αν φύγει τίποτα δε θα είναι το ίδιο γιατί πάντα θα νιώθει τύψεις για την οικογένεια που άφησε. Έτσι, όπως λέει και η ίδια, αποφασίζει να μείνει "ακίνητη", ώστε να μην πληγωθούν τα παιδιά της και ο άντρας της. Οι άνθρωποι είναι τα μόνα όντα στον πλανήτη που γνωρίζουν από τη γέννησή τους για το τέλος τους και όμως συμπεριφέρονται σαν να έχουν μπροστά τους μία αιωνιότητα ή μία δεύτερη ζωή. Η Francesca αποφασίζει να κρύψει τα συναισθήματα, τα όνειρα και τις επιθυμίες της βαθιά μέσα της και να αφιερωθεί στα παιδιά της που αγαπά, χτίζοντας μία ζωή από "λεπτομέρειες".

Μία ταινία σε σκηνοθεσία του Clint Eastwood, βασισμένη στο βιβλίο του Robert James Waller, με πρωταγωνιστές τον ίδιο και τη Meryl Streep. Μία από τις κλασικές πια ρομαντικές ταινίες της δεκαετίας του 1990. Αν και, προσωπικά, θεωρώ ότι ο Clint Eastwood στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας μοιάζει να συγκρατεί τον εαυτό του ερμηνευτικά και να μην αφήνεται όσο θα έπρεπε, δίνοντας πολύ περισσότερο χώρο στην εξωστρεφή ερμηνεία της Meryl Streep, η ιστορία της ταινίας και η παρουσία της Meryl Streep είναι αρκετά δυνατές για να καλύψουν αυτές τις ίσως αδύναμες στιγμές.

Trivia:

• Η Meryl Streep αρχικά είχε διαβάσει ένα μέρος του βιβλίου και είχε αρνηθεί το ρόλο. Μια κοινή τους φίλη, όμως, έδωσε το τηλέφωνο του σπιτιού της στον Clint Eastwood και εκείνος την πήρε να της ζητήσει προσωπικά να δεχθεί.
• Παρόλο που όταν γυρίστηκε η ταινία η Meryl Streep είχε την ίδια ηλικία με την ηρωίδα, οι υπεύθυνοι θεώρησαν ότι δεν έμοιαζε στην κατάλληλη ηλικία αλλά ο Clint Eastwood επενέβη δημιουργώντας θέμα και επέμενε για τη συμμετοχή της.
• Το σπίτι της Francesca καταστράφηκε σε φωτιά το 2003, ενώ η γέφυρα Cedar που συναντιούνται οι ήρωες κάηκε επίσης το 2002.
• Ο Robert Redford ήταν αρχικά να σκηνοθετήσει και να πρωταγωνιστήσει στην ταινία.
• Η Meryl Streep για την ιταλική ιδιοσυγκρασία, προφορά και κινήσεις του ρόλου της εμπνεύστηκε από μία παλιά της γειτόνισσα και φίλη που ήταν από την Ιταλία.

*Πηγές: imdb.com