Castle-Krouela's view!

Allo, allo,

     Τι μου κάνετε blogφιλαράκια μου; Πώς περνάτε; Φθινοπώριασε καθόλου εκεί που μένετε; Εγώ ως γνωστή κρυουλιάρα εδώ και 2-3 βραδάκια χρειάζομαι τη ζακετούλα μου. Σήμερα την χρειάστηκα και το πρωί…μέσα στο σπίτι…. χαχαχααχα σαν την τρελή, γιατί αρνούμαι ότι πρέπει από τώρα να βάλω πιο ζεστά ρούχα. Τελικά είμαστε πολύ περίεργη…φάρα, με καμιά εποχή δεν είμαστε ευχαριστημένοι. Τον χειμώνα κρυώνουμε πολύ, την άνοιξη δεν ξέρουμε τι να φορέσουμε, όπως και το φθινόπωρο, ενώ το καλοκαίρι δεν αντέχουμε τη  ζέστη.

      Και φορώντας τη λιλά ζακετούλα μου σκέφτομαι τι μπορώ να κάνω για να εξιλεωθώ και να… ηρεμήσω λίγο το αφεντικό-αρχισυντάκτρια-φίλη μιας και έχω καιρό να γράψω. Ποια ταινία θα μπορούσε να είναι αυτή που θα την καλόπιανε; Και τελικά μου ήρθε η θεία φώτιση. Αφού σήμερα είναι και επίσημα η πρώτη μέρα του  φθινοπώρου(το google το έλεγε)  και το φθινόπωρο είναι η περίοδος που αρχίζουν σιγά σιγά να κάνουν την επανεμφάνισή τους οι αγαπημένες μας σειρές, μου ήρθε μια «επαναστατική» θεία φώτιση…Όπως καλά καταλάβατε, αν καταλάβατε, και όσοι καταλάβατε, θα επαναστατήσω. Την προηγούμενη φορά που επαναστάτησα, σας άρεσε (είστε…επαναστατικά πνεύματα και μου αρέσει), οπότε λέω να το δοκιμάσω ξανά.

Τώρα λογικά θα αναρωτιέστε, πώς θα την καλοπιάσω κάνοντας επανάσταση; Γιατί είμαι 100% σίγουρη όχι, όχι 1000% σίγουρη ότι θα της αρέσει. Θα μπορούσα να την ονομάσω Casckett…(αφεντικό με έπιασες;) επανάσταση. Και φυσικά για όσους δεν με …πιάσατε, σήμερα θα σας μιλήσω για τη σειρά Castle . Eίναι μια αμερικανική κωμική-δραματική-αστυνομική τηλεοπτική σειρά με πρωταγωνιστή τον Νέιθαν Φίλιον (Nathan Fillion) και την Στάνα Κάτικ (Stana Katic). Η σειρά περιστρέφεται γύρω από τον Ρίτσαρντ Κασλ (Richard Castle), ένα διάσημο συγγραφέα μυστηρίου που όταν εμφανίζεται ένας δολοφόνος ο οποίος σκηνοθετεί τα εγκλήματά του σύμφωνα με την περιγραφή που έχει κάνει ο Ρίτσαρντ στα βιβλία του, η ντετέκτιβ Μπέκετ (Beckett) τον καλεί για βοήθεια. Και από εκεί ξεκινούν όλα(με τη βοήθεια του δημάρχου βέβαια). Αν και τυπικά θεωρείται δραματική σειρά, διαθέτει επίσης ρομαντική ένταση και κωμικά στοιχεία. Ναι ναι ρομαντική ένταση, αφού χρειάστηκαν 4 κύκλοι και 81 επεισόδια για να πει επιτέλους ότι την αγαπά(μα τι εξομολόγηση ήταν αυτή!!!!)…τα νεύρα μας λιγάκι είχαν σπάσει. Ευτυχώς, μετά το είπε και αυτή αν και το έπαιξε δύσκολη στην αρχή, οπότε έγινε με συνοπτικές διαδικασίες και μας αποζημίωσαν για την ταλαιπωρία.

     Εκείνος, πετυχημένος συγγραφέας αστυνομικών best-sellers, χωρισμένος, πατέρας μιας έφηβης, με μια μητέρα πρώην σταρ του σινεμά, με λεφτά, μπορεί να έχει όποια γυναίκα θέλει, αλλά εκείνος θέλει την Μπέκετ. Θα αργήσει να το παραδεχτεί, αλλά ποτέ δεν είναι αργά. Είναι ευφυής, γοητευτικός, αγαπάει την οικογένειά του, είναι ώριμος αλλά και παιδάκι, παίζει παιχνίδια με την κόρη του, αλλά και με το νου του λύνοντας υποθέσεις. Ξέρει πώς να χειριστεί μια κατάσταση, όταν βρεθεί σε αδιέξοδο και να οδηγήσει στη λύση ενός εγκλήματος με αρκετά κωμικά στοιχεία. Είναι εκείνος που θα ταξιδέψει μόνος στο Παρίσι για να σώσει την κόρη του από τους απαγωγείς και θα την γυρίσει πίσω…that guy…

    Εκείνη, πετυχημένη ντεντέκτιβ στον τομέα των ανθρωποκτονιών, λίγο αντράκι στους 2 πρώτους κύκλους, μετά αρχίζει και προσέχει την εμφάνισή της. Ξέρετε, αυτό που όλοι αναρωτιόμαστε, πως γίνεται και τρέχουν με ψηλοτάκουνο, με μακιγιάζ 10 καρδιναλίων και φυσικά με μαλλί κομμωτηρίου που δεν φριζάρει. Το παίζει σκληρή χωρίς να είναι, τουλάχιστον όχι όσο δείχνει, είναι έξυπνη, δραστήρια, τολμηρή, ζηλιάρα, δεν παραδέχεται αυτά που αισθάνεται στην ώρα τους όταν πρέπει, αλλά όταν το κάνει είναι δοτική και το κάνει με την καρδιά της. Αρκεί να μην αφορά την υπόθεση δολοφονίας της μητέρας της, εκεί γίνεται άλλος άνθρωπος. Είναι μια υπόθεση που την πληγώνει, τη στενοχωρεί, την τρελαίνει που δεν μπορεί να τη λύσει και όταν προσπαθεί την βάζει σε πολλούς κινδύνους. Και σε αυτό φυσικά εμπλέκεται εκείνος….και εννοείται ότι θα του κρατήσει μούτρα.

      Θα την σώσει πολλές φορές, θα τον σώσει άλλες τόσες, κρατώντας και σκορ μάλιστα. Θα βρεθούν σε ένα τεράστιο ψυγείο…παγώνοντας, σε ένα υπόγειο με μία τίγρη, σε ταράτσες, με τη μαφία-ρωσική και ιταλική-. Εννοείται ότι ο ένας σώζει τον άλλο από πυροβολισμούς, από βόμβες, από απαγωγείς, από πληρωμένους δολοφόνους, από τους δολοφόνους της μητέρας της, από ληστείες, από , από…αφήστε τον ατελείωτο έχουν.

      Οι αντιδράσεις του κοντά της…παιδικές, εφηβικές, αναπάντεχες. Αφού σας είπα ότι είναι σαν μικρό παιδί. Ειδικά η αντίδρασή του, μετά το πρώτο τους φιλί, για επαγγελματικούς πάντα λόγους, λόγω κατασκοπευτικών συνθηκών, είναι όλα τα λεφτά. Όταν επιτέλους, στο τέλος του τέταρτου κύκλου είναι μαζί, στον πέμπτο παίζουν ένα απολαυστικό κρυφτούλι για να μη γίνουν αντιληπτοί από τους γύρω τους, οι οποίοι ήδη έχουν αντιληφθεί τι παίζεται. Ακόμα και όταν είναι μακριά λόγω κάποιων επαγγελματικών  συνθηκών στη ζωή της Μπέκετ, ακόμα και όταν μεταμορφώνονται για αντιπερισπασμό, ακόμα και στην πρόταση γάμου, όλα είναι αναπάντεχα…μην με ρωτήσετε για το γάμο, εννοείται κι εκεί όλο και κάτι θα γίνει. Αυτό που ξέρω είναι ότι δεν θα γίνει προς το παρόν τουλάχιστον γάμος…περιμένουμε με ανυπομονησία την Κυριακή που ξεκινά ο 7^ος κύκλος να δούμε τι έχει γίνει. Γιατί όσο να είναι, μας έχουν αφήσει σε μια αγωνία, όχι ότι θα πεθάνει ο πρωταγωνιστής, δεν είμαστε και τόσο χαζοί. Αλλά μην πάει χαμένη τόση προσπάθεια να βρουν τον χώρο για το γάμο και ποιους θα καλέσουν.

            Φυσικά και είναι ο ένας δίπλα στον άλλο στα δύσκολα είναι partners, φυσικά και  θέλει ο ένας τον άλλο, φυσικά και φλερτάρουν, φυσικά και ζηλεύει ο ένας τον άλλο, φυσικά και στενοχωρεί ο ένας τον άλλο, φυσικά και είναι ερωτευμένοι. Όλα αυτά σε συνδυασμό με την εξιχνίαση ανθρωποκτονιών κυρίως, πλέκουν αυτή τη σειρά που τόσο αγαπάμε. Και για να μην ξεχνιόμαστε αφεντικό, εγώ σου την συνέστησα αυτή τη σειρά και σαν να κόλλησες …(that guy). Και θα κλείσω με τα λόγια του όταν της εξομολογείται το γιατί της απέκρυψε κάποια πράγματα για τους δολοφόνους της μητέρας της  και φυσικά τον έρωτά του: “ I was just trying to keep you safe…Because I love you, but you already know that, don’ t you? You ‘ve known that about a year.” Λέει μετά η Μπέκετ πώς να σε εμπιστευτώ και της απαντά: “Because of everything we ‘ve been through together. Four years, I’ ve been right here! Four years just waiting just to open your eyes to see that I am right here and that I am more than a partner. Every morning I bring a cup of coffee just I can   see a smile on your face, because I think you are the most remarkable, maddening, challenging, frustrated person I ever met. And I love you Kate…”.

                                                                         Xoxo, Κρουέλα.

How i met your mother! Krouelas' view

 Allo,allo,

     Τι μου κάνετε blogφιλαράκια μου; Καλό μήνα να έχουμε, καλή αλλαγή ώρας να έχουμε…καλή άνοιξη με το καλό να έχουμε…και φυσικά κούτσα-κούτσα να υποδεχτούμε το καλοκαιράκι.

    Για αυτό το post είδα μια ωραία ταινία, Έλληνα σκηνοθέτη, με αρκετούς Έλληνες ηθοποιούς (μην πω ότι όλοι σχεδόν Έλληνες ήταν), τα υπόλοιπα δεν μπήκα στη διαδικασία να δω αν είναι ελληνικά, γιατί πολύ απλά άλλαξα γνώμη. Και γιατί μαντάμ αλλάξατε γνώμη; (καλά πιο ευγενικά ελπίζω να το σκεφτείτε!!). Γιατί ήρθε το τέλος μιας εποχής.

      Θα σκεφτείτε τώρα τι μας λέει αυτή ήρθε το τέλος του κόσμου και δεν το καταλάβαμε; Όχι!!! Απλά σήμερα θα κάνω τη διαφορά, θα κάνω την επανάστασή μου (ναι αυτή που δεν έκανα στην εφηβεία μου) στο αφεντικό- αρχισυντάκτρια- φίλη, με την ελπίδα να μην με απολύσει. Και που βρίσκεται η επανάσταση; Στο ότι σήμερα δεν θα σας σχολιάσω ταινία, αλλά μια σειρά. Μια σειρά για την οποία το αφεντικό μου είχε πει πολλές φορές να τη δω αλλά δεν ήθελα, αρνιόμουν κατηγορηματικά, ίσως βέβαια να φταίει και το ίδιο το αφεντικό, αφού μου έλεγε ότι είναι στην 4^η- 5^η σεζόν κι ακόμα δεν έχει αποκαλυφθεί τίποτα σχετικό με τον τίτλο της σειράς.

     Μπήκα κι εγώ λοιπόν στη διαδικασία το καλοκαίρι που μας πέρασε (ένεκα της ανεργίας-κατάρα) να τη δω. Και τολμώ να πω ότι μου άρεσε, ήταν legen…(wait for it)…dary!!! (νταξ το αφεντικό έχει κατουρηθεί τώρα από τη χαρά του, πέρα από το εγκεφαλικό που θα έχει πάθει, πριν με απολύσει, χα!).

Και για όσους δεν κατάλαβαν, σήμερα θα σχολιάσω το τέλος της σειράς How I met your mother. Μετά από 9 σεζόν, 208 επεισόδια των 20 λεπτών, με εξαίρεση 3-4 που ήταν διπλά, εκατομμύρια χτυπήματα στο ιντερνέτ, η παρέα του Ted, του Barney, της Robin, της Lily και του Marshall μας αποχαιρέτησαν με ένα αρκετά ανατρεπτικό τέλος. Να σας πω την αλήθεια μου όμως περίμενα άλλο τέλος, ώστε να συμφωνεί και λίγο τουλάχιστον με τον τίτλο, περιμέναμε 9 κύκλους για να την γνωρίσουμε επιτέλους και τσουπ… ανατροπή (κι όχι με τον Γιάννη Πρετεντέρη κάθε Δευτέρα στις 23:30).

     Αχ…έχω γελάσει πολύ με αυτή και με άλλες βέβαια, αλλά υπήρχαν στιγμές που ταυτιζόμουν (λίγες αλλά ναι) σχετικά με τις ανησυχίες τους. Αυτόν που συμπαθούσα πολύ και ήθελα επιτέλους να στεριώσει, ήταν αυτός που αφηγούνταν το πώς γνώρισε τη μητέρα των παιδιών του, ο Ted. Και τι δεν έπαθε σε αυτά τα 9 χρόνια, τον παράτησαν στην εκκλησία, έκλεψε μια νύφη, ερωτεύτηκε τρελά την Robin κι έκανε τα πάντα γι’ αυτήν ακόμα κι όταν δεν ήταν μαζί, απλά για να είναι ευτυχισμένη. Έκανε προτάσεις γάμου σε αρκετά σύντομο διάστημα, βίωνε έντονα τα συναισθήματα του αφού δεν δίσταζε να πει ότι αγαπά τις άλλες ακόμα και τη στιγμή που γνωρίζονταν ελπίζοντας ο γλυκός μου να πείσει την άλλη κοπέλα να βγει μαζί του ένα ραντεβού. Κι εκεί που λέω ευτυχώς στο τελευταίο επεισόδιο θα ηρεμήσει λίγο, θα είναι επιτέλους με την κυρία με την κίτρινη ομπρέλα… η συνέχεια επί της οθόνης σας (σιγά που θα σας πω, χα!).

      Haaaaaaaaaaave you met Barney? Nooooooooo, you haven’t! Λάτρεψα αυτή την ατάκα από το παιχνίδι που έκανε ο Barney με τους φίλους του όταν ήθελε να γνωρίσουν κοπέλα. Το οποίο όμως σταμάτησε όταν ερωτεύτηκε, ερωτεύτηκε τρελά κι εν τέλει παντρεύτηκε(?) τη Robin. Ήταν η γυναίκα που τον συντάραξε, τον άλλαξε, για την οποία έκανε την τέλεια πρόταση γάμου, ήταν η γυναίκα για την οποία έκαψε το «πεφτουλοβιβλίο»(αφεντικό…αυτό σχολίασα, αλλά δεν το έπιασες) προκειμένου να την πείσει ότι θα αφήσει πίσω την άστατη και όχι μόνο ζωή του. Το τέλος… ανατρεπτικό και για αυτόν (τελείως όμως).

       Have you met Robin? No, you haven’t! Η Robin είναι η Καναδέζα δημοσιογράφος που ήρθε στην Αμερική με όνειρα και τελικά έμπλεξε με αυτήν την τρελή παρέα. Ερωτεύτηκε τον Ted ,το προσπάθησαν 2 φορές(αν θυμάμαι καλά) και στη συνέχεια έχοντας ήδη πληροφορηθεί ότι δεν θα μπορέσει να γίνει μητέρα ερωτεύτηκε και… παντρεύτηκε τον Barney ( αυτός ο τελευταίος κύκλος κινείται σε εκείνο το Σαββατοκύριακο του γάμου τους…που παρατράβηξε πια, πόσα να περάσουν σε 48 και μόνο ώρες… τέσπα, ποια είμαι εγώ άλλωστε να τους κρίνω εκεί στα ξένα;). Και ο δικός της χαρακτήρας είχε ανατρεπτικό τέλος.

     Have you met Lily? No, you haven’t! Είναι ο νταλικέρης της υπόθεσης, αφού βρίζει με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο. Είναι η κοκκινομάλλα δασκάλα που από τα φοιτητικά της χρόνια είναι τον Marshall και μετά από έναν χωρισμό παντρεύονται… και σχηματίζουν την οικογένεια τους με ένα, δύο… και όσα παιδιά θέλουν και μπορούν. Δεν έχει τίποτα ανατρεπτικό για αυτή το τελευταίο επεισόδιο.

     Have you met Marshall? No, you haven’t! Είναι ο δικηγόρος της παρέας που αρχικά αγωνίζεται για να γίνει  υπερασπιστής της φύσης αλλά καταλήγει δικαστής. (Ήταν αυτός που στα bloopers είπε λάθος το όνομα του καναλιού στο οποίο παίζεται η σειρά.)Παντρεύεται τον φοιτητικό έρωτά του, τη Lily και κάνουν την οικογένεια τους, την οποία όπως είναι φυσικό την αγαπούν (όπως και οι άλλοι όμως- κλείνω μάτι τώρα). Στέκεται πάντα δίπλα στους φίλους του και είναι εκεί για αυτούς, στα όμορφα και στα δύσκολα.

     Ήταν μια παρέα που θα μας λείψει, που μας έκανε να συγκινηθούμε, να γελάσουμε, μας κράτησε παρέα στη μοναξιά μας. Εγώ με το τελευταίο επεισόδιο αυτό που κατάλαβα είναι ότι οι φίλοι ακόμα κι αν χαθούν, ακόμα κι αν δεν βλέπονται κάθε μέρα, ακόμα κι αν τσακωθούν αν είναι πραγματικοί φίλοι, όταν βρεθούν θα είναι σαν να μην χάθηκαν ποτέ.  Φυσικά βέβαια θα υπάρχει μια διστακτικότητα, μια αμηχανία κι ένας φόβος αν θέλετε για το αν θα μπορέσετε να είστε ξανά έτσι όπως ήσασταν. Όλα θέλουν υπομονή  και φυσικά θέληση. Βέβαια δεν θα πρέπει ποτέ να ξεχνάτε ότι οι φίλοι σας θα πρέπει να σας δέχονται για αυτό που είστε πραγματικά και να μην προσπαθούν να σας αλλάξουν ούτε κι εσείς βέβαια τους άλλους. Γιατί μπορεί να είναι πιο εύκολο να συγχωρέσεις έναν εχθρό παρά να συγχωρέσεις ένα φίλο αλλά όπως λέει και ο Αριστοτέλης «Φιλία ἐστί μία ψυχή ἔν δυσί σώμασιν ἐνοικουμένη» δηλ. η φιλία είναι μια ψυχή που κατοικεί σε δύο σώματα.

                                                                              Xoxo, Κρουέλα.

     

*Τα δικαιώματα των φωτογραφιών ανήκουν στους νόμιμους κατόχους.