Η ζωή σε δύο πράξεις-Krouela's view!

Allo, allo

      Τι μου κάνετε blogφιλαράκια μου; Πώς περνάμε; Πλέον έχουμε μπει στην τελική ευθεία για τα Χριστούγεννα κι από ό,τι ίσως έχετε καταλάβει δεν πολυτρελαίνομαι. Παρ’ όλα αυτά θα ήθελα να περάσετε όσο πιο καλά μπορείτε, μακριά από έγνοιες και προβλήματα.

       Έτσι λοιπόν, καθώς πάει να φύγει και το 2014, θα σας μιλήσω για μια αγαπημένη μου ταινία. Ναι, ναι, καλά σκεφτήκατε ούτε κι  αυτή  είναι χαρούμενη, υπόσχομαι όμως η επόμενη να είναι. Για την ταινία την οποία θα σας γράψω, έχω μιλήσει σε αρκετούς για αυτή εκτός από το αφεντικό –αρχισυντάκτρια-φίλη και έχει σκάσει. Αλλά είμαι τέτοιος άνθρωπος και γι’ αυτό με αγαπάτε. Συνήθως η τηλεόραση την προβάλλει τέτοιες μέρες, είναι μια ταινία κοινωνικού περιεχομένου με κάποιες στιγμές (για μένα πάντα) έντονης συγκίνησης.

     Τι γίνεται λοιπόν όταν μια οικογένεια διαλύεται; Και ακόμα όταν ο πατέρας ξαναφτιάχνει τη ζωή του με μια νεότερη γυναίκα; Τα παιδιά δεν την θέλουν, γιατί νομίζουν ότι εξαιτίας της διαλύθηκε ο γάμος των γονιών τους. Η μαμά προσπαθεί να ηρεμεί τα πνεύματα μέχρι που της χτυπά την πόρτα ο καρκίνος. Τότε κάνει νομίζω ότι θα έκανε κάθε γονιός.

      Εξαιρετικές ερμηνείες από «μεγάλους» ηθοποιούς. Susan Sarandon, Julia Roberts, Ed Harris. Η Jackie και ο Luke στο ρόλο των γονιών και η Isabel(Julia Roberts) στο ρόλο της ερωμένης.

      Μέσα σε ένα πλαίσιο συγκρούσεων κι αντιθέσεων, αναπτύσσεται μια συγκινητική ιστορία. Σινεμά χωρίς εκπλήξεις, αλλά στέρεο ως κατασκευή, με θαυμάσιες ερμηνείες και μερικά όμορφα ρετρό τραγούδια. Βλέπουμε μια διαζευγμένη μητέρα να προετοιμάζει τη νεαρή ερωμένη του πρώην συζύγου της, στα καθήκοντα της ανατροφής των δύο παιδιών της.

      Καλέ τον τίτλο δεν σας είπα. Μα που πήγαν τα μυαλά μου; (μην το σχολιάσετε όμως σας παρακαλώ). Η ζωή σε δύο πράξεις. Η μαμά και η wanna be μαμά, δεν έχουν τίποτα κοινό. Η μία είναι η ιδανική και η άλλη αγωνίζεται να παίξει το ρόλο της μητέρας μέχρι που οι περιστάσεις την αναγκάζουν να μοιραστούν την ίδια οικογένεια και να βάλουν στην άκρη την αμοιβαία τους αντιπάθεια, για το καλό των παιδιών. Αλλάζει η στάση τους και προσπαθούν να αναπτύξουν μια φιλία για χάρη των παιδιών.

     Είναι μια ταινία που αξίζει να τη δείτε. Μια ταινία που τέτοιες μέρες μας θυμίζει τους ανθρώπους που λείπουν από τη ζωή μας. Ανθρώπους που είτε έφυγαν από τη ζωή είτε λείπουν στο εξωτερικό και δεν μπορούν να έρθουν, είτε λείπουν γιατί το επέλεξαν ή έτυχε να χωρίσουν οι δρόμοι μας. Τώρα αν φταίγαμε είναι στο χέρι μας να το διορθώσουμε, αρκεί να το θέλουμε.

      Μην ξεχνάτε να έχετε στη ζωή σας μόνο ανθρώπους που σας αγαπούν, τους αγαπάτε και σας κάνουν να χαμογελάτε. Άλλωστε ζούμε μια φορά, αλλά αν το κάνουμε σωστά, μια φορά είναι αρκετή.

                                                                         Xoxo, Κρουέλα.

P.S. η επόμενη θα είναι ευχάριστη, μην μου ανησυχείτε…θα κλείσουμε ευχάριστα τη χρονιά!!!