How i met your mother! Krouelas' view

 Allo,allo,

     Τι μου κάνετε blogφιλαράκια μου; Καλό μήνα να έχουμε, καλή αλλαγή ώρας να έχουμε…καλή άνοιξη με το καλό να έχουμε…και φυσικά κούτσα-κούτσα να υποδεχτούμε το καλοκαιράκι.

    Για αυτό το post είδα μια ωραία ταινία, Έλληνα σκηνοθέτη, με αρκετούς Έλληνες ηθοποιούς (μην πω ότι όλοι σχεδόν Έλληνες ήταν), τα υπόλοιπα δεν μπήκα στη διαδικασία να δω αν είναι ελληνικά, γιατί πολύ απλά άλλαξα γνώμη. Και γιατί μαντάμ αλλάξατε γνώμη; (καλά πιο ευγενικά ελπίζω να το σκεφτείτε!!). Γιατί ήρθε το τέλος μιας εποχής.

      Θα σκεφτείτε τώρα τι μας λέει αυτή ήρθε το τέλος του κόσμου και δεν το καταλάβαμε; Όχι!!! Απλά σήμερα θα κάνω τη διαφορά, θα κάνω την επανάστασή μου (ναι αυτή που δεν έκανα στην εφηβεία μου) στο αφεντικό- αρχισυντάκτρια- φίλη, με την ελπίδα να μην με απολύσει. Και που βρίσκεται η επανάσταση; Στο ότι σήμερα δεν θα σας σχολιάσω ταινία, αλλά μια σειρά. Μια σειρά για την οποία το αφεντικό μου είχε πει πολλές φορές να τη δω αλλά δεν ήθελα, αρνιόμουν κατηγορηματικά, ίσως βέβαια να φταίει και το ίδιο το αφεντικό, αφού μου έλεγε ότι είναι στην 4^η- 5^η σεζόν κι ακόμα δεν έχει αποκαλυφθεί τίποτα σχετικό με τον τίτλο της σειράς.

     Μπήκα κι εγώ λοιπόν στη διαδικασία το καλοκαίρι που μας πέρασε (ένεκα της ανεργίας-κατάρα) να τη δω. Και τολμώ να πω ότι μου άρεσε, ήταν legen…(wait for it)…dary!!! (νταξ το αφεντικό έχει κατουρηθεί τώρα από τη χαρά του, πέρα από το εγκεφαλικό που θα έχει πάθει, πριν με απολύσει, χα!).

Και για όσους δεν κατάλαβαν, σήμερα θα σχολιάσω το τέλος της σειράς How I met your mother. Μετά από 9 σεζόν, 208 επεισόδια των 20 λεπτών, με εξαίρεση 3-4 που ήταν διπλά, εκατομμύρια χτυπήματα στο ιντερνέτ, η παρέα του Ted, του Barney, της Robin, της Lily και του Marshall μας αποχαιρέτησαν με ένα αρκετά ανατρεπτικό τέλος. Να σας πω την αλήθεια μου όμως περίμενα άλλο τέλος, ώστε να συμφωνεί και λίγο τουλάχιστον με τον τίτλο, περιμέναμε 9 κύκλους για να την γνωρίσουμε επιτέλους και τσουπ… ανατροπή (κι όχι με τον Γιάννη Πρετεντέρη κάθε Δευτέρα στις 23:30).

     Αχ…έχω γελάσει πολύ με αυτή και με άλλες βέβαια, αλλά υπήρχαν στιγμές που ταυτιζόμουν (λίγες αλλά ναι) σχετικά με τις ανησυχίες τους. Αυτόν που συμπαθούσα πολύ και ήθελα επιτέλους να στεριώσει, ήταν αυτός που αφηγούνταν το πώς γνώρισε τη μητέρα των παιδιών του, ο Ted. Και τι δεν έπαθε σε αυτά τα 9 χρόνια, τον παράτησαν στην εκκλησία, έκλεψε μια νύφη, ερωτεύτηκε τρελά την Robin κι έκανε τα πάντα γι’ αυτήν ακόμα κι όταν δεν ήταν μαζί, απλά για να είναι ευτυχισμένη. Έκανε προτάσεις γάμου σε αρκετά σύντομο διάστημα, βίωνε έντονα τα συναισθήματα του αφού δεν δίσταζε να πει ότι αγαπά τις άλλες ακόμα και τη στιγμή που γνωρίζονταν ελπίζοντας ο γλυκός μου να πείσει την άλλη κοπέλα να βγει μαζί του ένα ραντεβού. Κι εκεί που λέω ευτυχώς στο τελευταίο επεισόδιο θα ηρεμήσει λίγο, θα είναι επιτέλους με την κυρία με την κίτρινη ομπρέλα… η συνέχεια επί της οθόνης σας (σιγά που θα σας πω, χα!).

      Haaaaaaaaaaave you met Barney? Nooooooooo, you haven’t! Λάτρεψα αυτή την ατάκα από το παιχνίδι που έκανε ο Barney με τους φίλους του όταν ήθελε να γνωρίσουν κοπέλα. Το οποίο όμως σταμάτησε όταν ερωτεύτηκε, ερωτεύτηκε τρελά κι εν τέλει παντρεύτηκε(?) τη Robin. Ήταν η γυναίκα που τον συντάραξε, τον άλλαξε, για την οποία έκανε την τέλεια πρόταση γάμου, ήταν η γυναίκα για την οποία έκαψε το «πεφτουλοβιβλίο»(αφεντικό…αυτό σχολίασα, αλλά δεν το έπιασες) προκειμένου να την πείσει ότι θα αφήσει πίσω την άστατη και όχι μόνο ζωή του. Το τέλος… ανατρεπτικό και για αυτόν (τελείως όμως).

       Have you met Robin? No, you haven’t! Η Robin είναι η Καναδέζα δημοσιογράφος που ήρθε στην Αμερική με όνειρα και τελικά έμπλεξε με αυτήν την τρελή παρέα. Ερωτεύτηκε τον Ted ,το προσπάθησαν 2 φορές(αν θυμάμαι καλά) και στη συνέχεια έχοντας ήδη πληροφορηθεί ότι δεν θα μπορέσει να γίνει μητέρα ερωτεύτηκε και… παντρεύτηκε τον Barney ( αυτός ο τελευταίος κύκλος κινείται σε εκείνο το Σαββατοκύριακο του γάμου τους…που παρατράβηξε πια, πόσα να περάσουν σε 48 και μόνο ώρες… τέσπα, ποια είμαι εγώ άλλωστε να τους κρίνω εκεί στα ξένα;). Και ο δικός της χαρακτήρας είχε ανατρεπτικό τέλος.

     Have you met Lily? No, you haven’t! Είναι ο νταλικέρης της υπόθεσης, αφού βρίζει με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο. Είναι η κοκκινομάλλα δασκάλα που από τα φοιτητικά της χρόνια είναι τον Marshall και μετά από έναν χωρισμό παντρεύονται… και σχηματίζουν την οικογένεια τους με ένα, δύο… και όσα παιδιά θέλουν και μπορούν. Δεν έχει τίποτα ανατρεπτικό για αυτή το τελευταίο επεισόδιο.

     Have you met Marshall? No, you haven’t! Είναι ο δικηγόρος της παρέας που αρχικά αγωνίζεται για να γίνει  υπερασπιστής της φύσης αλλά καταλήγει δικαστής. (Ήταν αυτός που στα bloopers είπε λάθος το όνομα του καναλιού στο οποίο παίζεται η σειρά.)Παντρεύεται τον φοιτητικό έρωτά του, τη Lily και κάνουν την οικογένεια τους, την οποία όπως είναι φυσικό την αγαπούν (όπως και οι άλλοι όμως- κλείνω μάτι τώρα). Στέκεται πάντα δίπλα στους φίλους του και είναι εκεί για αυτούς, στα όμορφα και στα δύσκολα.

     Ήταν μια παρέα που θα μας λείψει, που μας έκανε να συγκινηθούμε, να γελάσουμε, μας κράτησε παρέα στη μοναξιά μας. Εγώ με το τελευταίο επεισόδιο αυτό που κατάλαβα είναι ότι οι φίλοι ακόμα κι αν χαθούν, ακόμα κι αν δεν βλέπονται κάθε μέρα, ακόμα κι αν τσακωθούν αν είναι πραγματικοί φίλοι, όταν βρεθούν θα είναι σαν να μην χάθηκαν ποτέ.  Φυσικά βέβαια θα υπάρχει μια διστακτικότητα, μια αμηχανία κι ένας φόβος αν θέλετε για το αν θα μπορέσετε να είστε ξανά έτσι όπως ήσασταν. Όλα θέλουν υπομονή  και φυσικά θέληση. Βέβαια δεν θα πρέπει ποτέ να ξεχνάτε ότι οι φίλοι σας θα πρέπει να σας δέχονται για αυτό που είστε πραγματικά και να μην προσπαθούν να σας αλλάξουν ούτε κι εσείς βέβαια τους άλλους. Γιατί μπορεί να είναι πιο εύκολο να συγχωρέσεις έναν εχθρό παρά να συγχωρέσεις ένα φίλο αλλά όπως λέει και ο Αριστοτέλης «Φιλία ἐστί μία ψυχή ἔν δυσί σώμασιν ἐνοικουμένη» δηλ. η φιλία είναι μια ψυχή που κατοικεί σε δύο σώματα.

                                                                              Xoxo, Κρουέλα.

     

*Τα δικαιώματα των φωτογραφιών ανήκουν στους νόμιμους κατόχους.