Take Shelter! (2011)

Υπόθεση: Κάτω από την πίεση της δουλειάς, των υποχρεώσεων και, κυρίως, του οικογενειακού άγχους με τα προβλήματα υγείας του παιδιού του, ο Curtis (Michael Shannon) αρχίζει να βιώνει κρίσεις πανικού, που βαθμιαία εξελίσσονται σε παραισθήσεις. Για να επιβιώσει τόσο από τον τρόμο της καταιγίδας που τον στοιχειώνει, αλλά και από τους ίδιους του τους φόβους, αφοσιώνεται στην κατασκευή ενός καταφύγιου για εκείνον και την οικογένειά του.

Ο πανικός έρχεται αθόρυβα, βιώνεται με ένταση και φεύγει με ψυχικό πόνο. Έτσι δομείται και το ψυχολογικό αυτό θρίλερ. Ο φόβος ξεκινά από κάτι φαινομενικά ασήμαντο, όπως ένας εφιάλτης, που στη συνέχεια σταδιακά κυριεύει όχι μόνο την ονειρική ζωή αλλά και την πραγματικότητα. Ξεκινά έτσι μία εσωτερική μάχη του ήρωα ανάμεσα στις ψευδαισθήσεις και τη συνειδητοποίησή τους. Η μεγάλη αγάπη και το άγχος για τη φροντίδα των προβλημάτων υγείας της κόρης του αποτελούν το ερέθισμα για να ανοίξει η ¨σκοτεινή¨ πόρτα του μυαλού. Με βεβαρυμμένο παρελθόν σχιζοφρένειας στην οικογένεια, ο φόβος της επανάληψης της ιστορίας γίνεται τόσο έντονος, που η απεγνωσμένη αποτροπή του οδηγεί στην αναζωπύρωσή του. Ο μοναδικός τρόπος αποσυμφόρησης του μυαλού και του πανικού του είναι να προετοιμαστεί, με πολύ πάθος βέβαια, για την πραγματοποίηση των φόβων του. Έτσι, όταν μία απλή καταιγίδα μετατρέπεται σε ¨καταιγίδα¨ του νου, αποφασίζει να χτίσει ένα καταφύγιο για εκείνον και την οικογένειά του. Όταν οι γύρω του αρχίζουν να υποψιάζονται τι συμβαίνει η επαγγελματική και οικογενειακή του ζωή δοκιμάζεται. Μία ταινία που μιλά αλληγορικά και για τους φόβους της καθημερινότητας. Ο πρωταγωνιστής φαίνεται να αντιλαμβάνεται ¨τα υπόγεια ρεύματα¨ του πανικού και καταφέρνει να τα περάσει σε μία εσωτερική αλλά δυναμική ερμηνεία. Αν και δε λείπουν κάποια χολυγουντιανά κλισέ και το τέλος της ταινίας ίσως ατονεί το ίδιο το μήνυμά της, η ταινία αγγίζει πολλά θέματα και προβλήματα της σύγχρονης ζωής.

The S.A.G. Awards winners!!!

Jean Dujardin (The Artist)

Octavia Spencer και Viola Davis

Christopher Plummer (The Beginners)

The cast of The Help

 Η 18η απονομή των βραβείων S.A.G.  Awards ανέδειξε τους μεγάλους νικητές! Το σωματείο των Αμερικανών ηθοποιών έδειξε τις φετινές προτιμήσεις του, με την ταινία The Help να μονοπωλεί σχεδόν τα βραβεία κερδίζοντας σε τρεις μεγάλες κατηγορίες! Στις κατηγορίες του δεύτερου γυναικείου και δεύτερου αντρικού ρόλου, τα φαβορί Octavia Spencer (The Help) (η οποία αστειεύτηκε με τη δυσκολία της να σηκώσει το βάρος του αγαλματίδιου!) και Christopher Plummer (The Beginners) φάνηκαν για άλλη μια φορά ακλόνητα. Ο Jean Dujardin (The Artist)  τιμήθηκε και από τους συναδέλφους του για έναν από τους πιο ιδιαίτερους ρόλους της φετινής χρονιάς. Η Viola Davis (The Help) έκανε την ανατροπή, αφήνοντας πίσω μεγάλα ονόματα όπως τη Meryl Streep (The Iron Lady) και Glenn Close (Albert Nobbs), χωρίς να παραλείψει, όμως, να αναφερθεί με κολακευτικά λόγια για τις συνυποψήφιές της. Η ταινία The Help όμως δε σταμάτησε εδώ! Στη σκηνή ανέβηκαν όλοι οι ηθοποιοί της ταινίας για να παραλάβουν το βραβείο καλύτερου καστ, με τη Viola Davis να έχει τον πρώτο λόγο και την Octavia Spencer να κλέβει την παράσταση στο τέλος με την πληθωρική προσωπικότητά της, συγκινημένοι και αναφερόμενοι στη σημασία του έργου για αυτούς. Παραπονεμένη δεν έμεινε και η Kate Winslet, που έφυγε το βραβείο για την ερμηνεία της στο τηλεοπτικό Mildred Pierce. Το πρώτο βραβείο από το σωματείο για τους περισσότερους ηθοποιούς, με αρκετή συγκίνηση από τους ίδιους. Στην ιστορία περνά, λοιπόν, και αυτή η απονομή, με τα μάτια στραμμένα τώρα στο επόμενο μεγάλο κινηματογραφικό γεγονός, τα βρετανικά βραβεία BAFTA στις 12/2! Για να δούμε!

Αναλυτικά οι νικητές: imdb

*Πηγές: imdb.com

Martha Marcy May Marlene! (2011)

Υπόθεση: Μία νέα κοπέλα αναζητά τον εαυτό της και το νόημα της ζωής, βρίσκοντας στήριγμα σε μία αιρετική κοινότητα. Όταν, όμως, τα όνειρά της προσγειώνονται στην πραγματικότητα, ζητά καταφύγιο στο σπίτι της αδερφής της. Προσπαθεί να ξεχάσει και να προσαρμοστεί στο νέο περιβάλλον, όμως...

Ένα υπαρξιακό, ψυχολογικό, κοινωνικό δράμα. Μία κοπέλα, που από μικρή ηλικία μένει μόνη της χωρίς την αποδοχή που ζητούσε, αναζητά το υποκατάστατο της οικογένειας και την αναγνώριση σε μία αιρετική ομάδα. Ένα πολυμορφικό φαινόμενο που διογκώνεται τα τελευταία χρόνια. Όταν οι προσδοκίες της διαψεύδονται, ζητά βοήθεια από την αδερφή της, μετά από δύο χρόνια σιωπής. Φοβισμένη χωρίς να μπορεί να μιλήσει για ό,τι της συνέβη, γεγονός που αναστέλλει την επικοινωνία με την αδερφή της, "ανακαλύπτει" τους κανόνες της κοινωνίας. Με ανοιχτές, όμως, πληγές ακόμα, η πραγματικότητα δεν αργεί να μπλεχτεί με την ψευδαίσθηση. Με σταδιακές αναδρομές ξεδιπλώνεται το νήμα των αιτιών της συμπεριφοράς και του ψυχισμού της. Η σκηνοθετική ματιά προσπαθεί να καταδείξει, χωρίς να προκαλέσει, τη σκοτεινή πλευρά της. Εστιάζοντας στην ερμηνεία της ηρωίδας, προσπαθεί να αποδώσει την ασταθή, μη καθορισμένη προσωπικότητά της, ενώ καταφέρνει, χωρίς να κρύψει τις αδυναμίες της, να προκαλεί συμπάθεια. Το τέλος της ταινίας ίσως είναι το πιο αδύναμο σημείο της. Προκλητική, αλλά αληθινή, μία από τις καλύτερες φετινές ταινίες του ανεξάρτητου κινηματογράφου και μία από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις της χρονιάς, την Elizabeth Olsen! Η μικρότερη από τις αδελφές Olsen, αλλά με μεγάλο ταλέντο, αφού στον πρώτο μεγάλο ρόλο της δίνει μία αρκετά ώριμη ερμηνεία και μοιάζει πολλά υποσχόμενη!

The S.A.G. Awards Nominations!

     Δεν προλαβαίνουν να ψάχνουν για ρούχα οι ηθοποιοί, αφού από τη μία απονομή τρέχουν στην άλλη! Ακόμα μία βραδιά βραβείων, λοιπόν, αυτή τη φορά για τους ηθοποιούς από τους ίδιους τους ηθοποιούς να βραβεύουν τους καλύτερους ανάμεσά τους!

Outstanding Performance by a Cast in a Motion Picture:

The Artist
Bridesmaids
The Descendants
The Help
Mesanyhta sto Parisi

     Οι ταινίες The Artist, The Help και The Descendants για άλλη μια φορά ξεχωρίζουν! Αλλά δε νομίζω ότι σε αυτή την κατηγορία τα φαβορί είναι αυτά που τραβούν την προσοχή! Η ταινία Bridesmaids κατάφερε να τρυπώσει και εδώ (δυστυχώς) αποκλείοντας άλλες σπουδαιότερες ταινίες! Μία ταινία χωρίς ιδιαίτερη ουσία, με μόνη αιτία παρουσίας της στις υποψηφιότητες τις αγαπητές προς τους συναδέλφους (κάποιες και στο κοινό) πρωταγωνίστριες.

Outstanding Performance by a Male Actor in a Leading Role:

Demián Bichir (A Better Life)
George Clooney (The Descendants)
Leonardo DiCaprio (J. Edgar)
Jean Dujardin (The Artist)
Brad Pitt (Moneyball)

    Και εδώ η έκπληξη του τηλεοπτικού κυρίως Demián Bichir. Ο Leonardo DiCaprio, αν και απών από τα Όσκαρ, αναγνωρίζεται η προσπάθειά του από τους συναδέλφους του. Ο George Clooney και Jean Dujardin έχουν σαρώσει φυσικά όλες τις υποψηφιότητες. Ο Gary Oldman και ο Ryan Gosling απουσιάζουν από τις υποψηφιότητες, κάτι που προκαλεί έκπληξη, έπειτα από τις εξαιρετικές κριτικές που έχουν λάβει.

Outstanding Performance by a Female Actor in a Leading Role:

Glenn Close (Albert Nobbs)
Viola Davis (The Help)

Meryl Streep (The Iron Lady)
Tilda Swinton (We Need to Talk About Kevin)
Michelle Williams (My week with Marilyn)

    Σίγουρα η πιο ολοκληρωμένη και ίσως η πιο ανταγωνιστική κατηγορία, αφού και οι πέντε κυρίες αξίζουν και με το παραπάνω το βραβείο! Μία μεγάλη χρονιά για τις γυναίκες, μία δύσκολη-άτυχη χρονιά για τις υποψήφιες!

Outstanding Performance by a Male Actor in a Supporting Role:

Kenneth Branagh (My week with Marilyn)
Armie Hammer (J. Edgar)
Jonah Hill (Moneyball)
Nick Nolte (Warrior)
Christopher Plummer (The beginners)

   Σε αυτή την κατηγορία τα σχόλια δεν είναι πολλά. Το μεγάλο φαβορί είναι ο Christopher Plummer, ενώ η υποψηφιότητα του Jonah Hill είναι κάπως υπερβολική.

Outstanding Performance by a Female Actor in a Supporting Role:

Bérénice Bejo (The Artist)
Jessica Chastain (The Help)
Melissa McCarthy (Bridesmaids)
Janet McTeer (Albert Nobbs)
Octavia Spencer (The Help)

     Φέτος φαίνεται να είναι η χρονιά της Octavia Spencer, αφού τα βραβεία έρχονται το ένα μετά το άλλο για την ξεχωριστή ερμηνεία της, και όχι άδικα. Όμως, εξίσου καλή είναι και η Berenice Bejo και είναι κρίμα με τόσες υποψηφιότητες να φύγει με άδεια χέρια.

     Αύριο θα μάθουμε ποιοι θα είναι οι αγαπημένοι της «οικογένειας», του Σωματείου Αμερικανών ηθοποιών!

Sherlock Holmes: A game of shadows! (2011)

Υπόθεση: Ο Sherlock Holmes είναι ο πιο έξυπνος άνθρωπος στον κόσμο… ως τώρα! Ο εγκληματικά δαιμόνιος καθηγητής James Moriarty προκαλεί τον Sherlock Holmes σε επαγγελματικό και προσωπικό επίπεδο. Μαζί με τον φίλο και συνεργάτη του, Dr. John Watson, και τη γυναικεία παρουσία μιας τσιγγάνας χαρτορίχτρας, της Madam Simza Heron, ο Sherlock Holmes θα κυνηγήσει και θα προσπαθήσει να αποτρέψει τα σατανικά σχέδια του καθηγητή!

Ένα παιχνίδι σκιών ή μάλλον ένα παιχνίδι ευφυΐας! Μοιάζει με μία παρτίδα σκάκι ανάμεσα στους δύο άντρες, με στρατηγική, προσχεδιασμένες κινήσεις, παγίδες και … προσωπικές διαφορές! Ο καθηγητής, που στην πρώτη ταινία βλέπουμε μόνο τη σκιά του, προκαλεί πνευματικά τον Sherlock Holmes και κάτι που ξεκινά ως καθαρά επαγγελματικό καταλήγει σε προσωπική βεντέτα. Η σχέση του Sherlock Holmes και του Dr.  Watson δοκιμάζεται μετά το γάμο του δεύτερου και εδραιώνεται. Με σίγουρα καλύτερη πλοκή από την πρώτη, τη γνωστή σκηνοθετική ματιά του Guy Ritchie, πολλά slow (very slow!) motion πλάνα και με… εκατομμύρια σφαίρες! Η εξωστρεφής ερμηνεία του Robert Downey Jr. κλέβει για άλλη μια φορά την παράσταση, επισκιάζοντας ακόμα και καλές προσπάθειες, όπως αυτή του Jude Law. Το κωμικό στοιχείο ισορροπεί με τη δράση και η φωτογραφία είναι πάρα πολύ καλή. Η ταινία, αν και αναμενόμενη και κάπως υπερβολική σε κάποια σημεία, κερδίζει τους λάτρεις του είδους και διασκεδάζει όσους θέλουν να δουν μία ευχάριστη περιπέτεια, κάτι που φαίνεται να γνωρίζουν οι δημιουργοί, καθώς η ταινία αφήνει σαφές υπονοούμενο και για ένα τρίτο μέρος!

OSCARS' NOMINATIONS!!!

     Ε ναι, λοιπόν! Η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε και οι υποψηφιότητες για τα φετινά βραβεία Oscar είναι επιτέλους εδώ! Η ταινία Hugo προηγείται με 11 υποψηφιότητες και ακολουθεί η ταινία The Artist με 10!

Best Motion Picture: 

The Artist
The Descendants 
Extremely loud and incredibly close 
The Help 
Hugo 
Midnight in Paris 
Moneyball 
The tree of life 
War horse

Ξεκινάμε με την πιο δυνατή κατηγορία, της καλύτερης ταινίας της χρονιάς! Και είναι δυνατή όχι μόνο για τη σπουδαιότητα του βραβείου της, αλλά και για τον μεγάλο ανταγωνισμό ανάμεσα στις φετινές υποψηφιότητες! Πολλές οι καλές ταινίες φέτος, χωρίς μεγάλες εκπλήξεις στις υποψηφιότητες, με τις ταινίες The Artist και  The Help να ξεχωρίζουν και τις The Descendants και Extremely loud and incredibly close να ακολουθούν!

Best Actor in leading role:
Demian Bichir (A better life)

George Clooney (The Descendants)

Jean Dujardin (The Artist)

Gary Oldman (Tinker Tailor Soldier Spy)

Brad Pitt (Moneyball)

Με  δύο εκπλήξεις (Demian Bichir, Gary Oldman) αυτή η κατηγορία που μπορεί να κάνουν τη διαφορά! Η δυνατή είσοδος του Gary Oldman για μία ταινία που αγνοήθηκε από τις Χρυσές Σφαίρες, αλλά δικαιώθηκε από τα βρετανικά βραβεία BAFTA, μπορεί να ανατρέψει τα δύο μεγάλα φαβορί, Jean Dujardin και George Clooney. O Brad Pitt και με τις δύο ταινίες που πρωταγωνιστεί υποψήφιες για καλύτερη ταινία και τον ίδιο υποψήφιο για μία από αυτές, ζει ήδη μεγάλες στιγμές!

Best Actress in leading role:
Glenn Close (Albert Nobbs)

Viola Davis (The Help)

Rooney Mara (The girl with the dragon tattoo)
Meryl Streep (The Iron Lady)
Michelle Williams (My week with Marilyn)

Μία δύσκολη χρονιά για τις κυρίες. Ίσως η κατηγορία με τη μεγαλύτερη αγωνία, αφού το αποτέλεσμα θα είναι ιστορικό για το θεσμό. Η Glenn Close, Viola Davis και Meryl Streep κονταροχτυπιούνται για το βραβείο που δίκαια αξίζει στις ερμηνείες και των τριών, με την τελευταία να αναμένει μετά από 17 υποψηφιότητες να γίνει η τέταρτη (επιτέλους!) στην ομάδα των ηθοποιών που έχουν κατακτήσει τρία Oscars (και μάλλον θα τα καταφέρει!). Από την κατηγορία λείπει το όνομα της Keira Knightley (A Dangerous Method), ίσως γιατί δεν έχει ξεκαθαριστεί σε ποια κατηγορία ανήκει ο ρόλος της Sabrina Spielrein (α’ ή β’ γυναικείου).

Best Actor in supporting role: 

Kenneth Branagh (My week with Marilyn) 

Jonah Hill (Moneyball) 

Nick Notle (Warrior) 

Christopher Plummer (The beginners) 

Max Von Sydow (Extremely loud and incredibly close)

Μία κατηγορία με αρκετά μεγάλα ονόματα, χωρίς όμως κάποιον να ξεχωρίζει ιδιαίτερα, με εξαίρεση ίσως το όνομα του Christopher Plummer. Έκπληξη προκαλεί η απουσία της δυνατής ως και λίγο καιρό πριν υποψηφιότητας του Viggo Mortensen (A Dangerous Method).

Best Actress in supporting role:
Berenice Bejo (The Artist)
Jessica Chastain (The Help)
Melissa McCarthy (BridesMaids)
Janet McTeer (Albert Nobbs)
Octavia Spencer (The Help)

Στην κατηγορία αυτή η υποψηφιότητα της Octavia Spencer είναι τόσο δυνατή, που μόνο μία ακόμα δυνατή υποψηφιότητα, όπως αυτή της Berenice Bejo, μπορεί να την ανατρέψει.

Best Director: 

Woody Allen (Midnight in Paris)
Michel Hazanavicius (The Artist) 

Terrence Malick (The tree of life) 

Alexander Payne (The Descendants) 

Martin Scorsese (Hugo)

Εάν η ταινία The Artist με τη φοβερή δυναμική της δε σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά της, θεωρώ ότι δικαιωματικά ο Martin Scorsese  θα είναι ο φετινός νικητής, με την καλύτερη ίσως 3D ταινία της χρονιάς. Έκπληξη προκαλεί η απουσία του Steven Spielberg (War Horse) από τις υποψηφιότητες, ενώ φαίνεται να αναγνωρίζεται η λίγο πιο καλλιτεχνική και αφαιρετική ματιά στη σκηνοθεσία του The tree of life.

Best original screenplay:
The Artist

BridesMaids

Margin Call

Midnight in Paris

A separation

Μία κατηγορία που έχει λίγο από όλα. Νοσταλγικούς μεσότιτλους, ξενόγλωσση ταινία, ελαφριά παρωδία, πέρασμα από σημαντικούς καλλιτέχνες του 20ου αιώνα και φυσικά ένα αληθινό και όσο ποτέ επίκαιρο οικονομικό κοινωνικό δράμα.

Best adapted screenplay: 

The Descendants

Hugo

The Ides of March
Moneyball
Tinker Tailor Soldier Spy

Άλλη μία κατηγορία με μία έκπληξη που κάνει την ανατροπή! Κι ενώ το The Help ήταν ένα από τα μεγαλύτερα φαβορί, απουσιάζει τελείως, και τη θέση του παίρνει η ταινία που αγνοήθηκε από τις Χρυσές Σφαίρες (Tinker Tailor Soldier Spy) και τώρα έχει τις μεγαλύτερες πιθανότητες για να κερδίσει.

Best Foreign Language film:
Rundskop (Belgium)

Hearat Shulayim (Israel)

In Darkness (Poland)

Monsieur Lazhar (Canada)

A Separation (Iran)

Θεωρώ ότι η ταινία A Separation προκάλεσε αίσθηση τη φετινή χρονιά, όχι μόνο για το θέμα της αλλά και γιατί ένα τέτοιο θέμα παρουσιάζεται από τη συγκεκριμένη χώρα. Έχει κερδίσει όλα τα βραβεία ως τώρα, και δε νομίζω ότι το Oscar θα αποτελέσει εξαίρεση. (Χωρίς ελληνική υποψηφιότητα φέτος, για να μη καλομαθαίνουμε!)

Best Costume Design:
Anonymous

The Artist

Hugo

Jane Eyre

W.E.

Κατά τη γνώμη μου οι ταινίες The Artist, Hugo και Jane Eyre έχουν τις περισσότερες πιθανότητες να κερδίσουν.

Best Makeup:
Albert Nobbs

Harry Potter and the deathly Hallows: Part II

The Iron Lady

Ελάχιστες οι υποψηφιότητες φέτος, όλες δυνατές, με έκπληξη να προκαλεί η απουσία της ταινίας J. Edgar. 

Best Visual effects:
Harry Potter and the deathly Hallows: Part II
Hugo
Real Steel
Rise of the planet of apes
Transformers 3

Best original score:
The Adventures of Tin Tin
The Artist
Hugo
Tinker Tailor Soldier Spy
War Horse

Best original song:
The Muppets
Rio

Κι αν οι υποψηφιότητες για το μακιγιάζ έμοιαζαν λίγες, οι υποψηφιότητες για το καλύτερο τραγούδι είναι μόλις δύο!!! Με παιδική αύρα και οι δύο ταινίες, θα δώσουν μία χαρούμενη νότα στη βραδιά. Εύχομαι να είναι η τελευταία χρονιά που βλέπουμε ένα τόσο μικρό αριθμό υποψηφιοτήτων σ’ αυτή την κατηγορία.

Best sound mixing: 

The girl with the dragon tattoo
Hugo
Moneyball
Transformers 3
War Horse

Αυτοί είναι λοιπόν οι εκλεκτοί της Ακαδημίας για φέτος!Σε ένα μήνα θα γνωρίζουμε ποιοι θα είναι και οι νικητές στη μεγάλη βραδιά, με τον Billy Crystal στο ρόλο του παρουσιαστή! (τραγουδώντας, πιθανότατα, το σήμα κατατεθέν του ενακτήριο τραγούδι: it's a wonderful night for Oscars...Oscars...Oscars...Who will win???)

Αναλυτικά οι υποψηφιότητες: imdb

*Πηγές: imdb.com

The Artist! (2011)

Υπόθεση: Hollywood 1927: Ο ήχος κάνει την εμφάνισή του και κυριαρχεί στη μεγάλη οθόνη. Ο μεγάλος σταρ του βουβού κινηματογράφου George Valentin βλέπει το "αστέρι" του να ξεθωριάζει. Όλα αλλάζουν, όμως, όταν στη ζωή του μπαίνει ξαφνικά η νέα, ανερχόμενη και πολλά υποσχόμενη ηθοποιός Peppy Miller!

                                                                              Μία νοσταλγική ασπρόμαυρη βουβή ταινία, φόρος τιμής στη γενέτειρα του σινεμά, που προσεγγίζει τη ζωή των ηθοποιών πίσω από τις κάμερες και τις καθοριστικές αλλαγές που έφερε το πέρασμα από τη δύναμη της εικόνας στο οπτικοακουστικό θέαμα (θυμίζοντας ίσως και κάποιες πτυχές από αληθινές ιστορίες, όπως αυτή του Charlie Chaplin). Δεν είναι τυχαίο που μία τέτοια ταινία βρίσκει το χώρο της και λάμπει σε μία τέτοια εποχή. Η μεταβατική εκείνη εποχή, αν και απομακρυσμένη χρονικά, μοιάζει και τόσο γνώριμη σε μία μεταιχμιακή περίοδο, όπως η δική μας, αφού οι ταινίες 3D κερδίζουν όλο και περισσότερο χώρο.

      Αν και η ταινία δεν έχει να προσφέρει κάτι νέο σεναριακά και τεχνολογικά, καθώς ακολουθεί τη φόρμα των πρώτων ταινιών με τους μεσότιτλους και με μόνη "σύγχρονη" πινελιά την προσθήκη μουσικής, παίρνει "χρώμα" από τις ερμηνείες των ηθοποιών (και του Uggy!). Ένα ταξίδι στην ιστορία του σινεμά ξεκινά και η ταινία φέρει την αύρα της εποχής, ενώ ο Jean Dujardin και η Berenice Bejo έχοντας κάτι από τη λάμψη των παλαιών ηθοποιών γεμίζουν τη μεγάλη οθόνη. Με τις εκφράσεις του πρωταγωνιστή, τις θεατρικές σχεδόν ερμηνείες και με τη μουσική, η απουσία του λόγου δε γίνεται αισθητή μετά από το πρώτο λεπτό. Ένα έντονο "λογοπαίγνιο" ανάμεσα στη σιωπή και τη φωνή διατρέχει όλο το έργο. Η φωτογραφία του έργου και τα κοστούμια είναι εξαιρετικά, αν και η "ιδέα" και η αύρα της ταινίας μοιάζουν να είναι που κερδίζουν το ίδιο το έργο.

     Η ταινία έχει πολλά να πει και να συγκινήσει τους κινηματογραφόφιλους, ενώ θα συστήσει μία μαγευτική περίοδο του σινεμά σε όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με αυτή.                                                                                               

Academy Awards ή αλλιώς...ο "Θείος" Oscar!!!

  Όλος ο κινηματογραφικός κόσμος μετρά αντίστροφα τις μέρες έναν ολόκληρο χρόνο για μία και μόνο βραδιά, τη βραδιά των Oscar! Όλοι ονειρεύονται και ποθούν το χρυσό αγαλματίδιο: ηθοποιοί, σκηνοθέτες, σεναριογράφοι, μουσικοί, παραγωγοί! Λίγοι, όμως, το αποκτούν. Κάθε χρόνο δισεκατομμύρια άνθρωποι τα παρακολουθούν, σχολιάζουν και έχουν άποψη γι’ αυτά. Πόσα, όμως, γνωρίζουμε για τα Academy Awards;  Λίγο πριν την απονομή των μεγαλύτερων κινηματογραφικών βραβείων, ας κάνουμε μία μικρή αναδρομή στην ιστορία του θεσμού.

Η Ακαδημία: Τα βραβεία δίνονται κάθε χρόνο από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών (Academy of Motion Picture Arts and Sciences). Η Ακαδημία ιδρύθηκε το 1929 στην Καλιφόρνια και σήμερα αριθμεί περίπου 6.500 μέλη, των οποίων τα ονόματα δεν δημοσιεύονται (αν και κάποια έχουν διαρρεύσει).

Το αγαλματίδιο: Ο εμπνευστής του είναι ο Cedic Gibbons, μέλος της μεγάλης κινηματογραφικής εταιρίας παραγωγής M.G.M. (Metro-Goldwyn-Mayer), ενώ την υλοποίηση ανέλαβε ο George Stanley. Το αγαλματίδιο αναπαριστά ένα γυμνό άντρα να καρφώνει ένα ξίφος πάνω σε μία μπομπίνα με πέντε ακτίνες, μία για κάθε κλάδο της Ακαδημίας (ηθοποιούς, σκηνοθέτες, σεναριογράφους, παραγωγούς, τεχνικούς). Ο άντρας έχει ύψος 34 εκ. και ζυγίζει 4 κιλά, αφού είναι φτιαγμένος από χαλκό και κασσίτερο και το εξωτερικό περίβλημα είναι επιχρυσωμένο. Μεγάλη διαμάχη υπάρχει γύρω από τον «νονό» του Oscar. Πολλά σενάρια και φήμες ακούγονται, ενώ πολλοί διεκδικούν την «πατρότητα» της έμπνευσης, ανάμεσά τους ο Walt Disney και η Bette Davis. Το επικρατέστερο σενάριο θέλει την Margaret Herrick, μία εργαζόμενη της Ακαδημίας, να αναφωνεί, μόλις είδε πρώτη φορά το αγαλματίδιο, ότι είναι ίδιο με το θείο της τον Oscar! Κάπως έτσι, λοιπόν, τα Academy Awards απέκτησαν ένα τόσο ισχυρό υποκοριστικό που, από τότε που ο δημοσιογράφος Sidney Skolsky το δημοσίευσε για πρώτη φορά στη στήλη του το 1934, ο όρος μπήκε επίσημα και για πάντα στη ζωή μας.

Η τελετή: Ο Louis B. Mayer, ένας από τους ιδρυτές της εταιρίας M.G.M., είχε την ιδέα να διοργανώσει τα πρώτα μεγάλα κινηματογραφικά βραβεία, για να προωθήσει την εικόνα των κινηματογραφικών εταιριών. Η πρώτη απονομή πραγματοποιήθηκε στις 16/5/1929 στο Hotel Roosevelt με μόλις 270 καλεσμένους. Η βραδιά δεν είχε ιδιαίτερη αγωνία, καθώς τα ονόματα των νικητών είχαν ανακοινωθεί τρεις μήνες νωρίτερα. Για μία δεκαετία (1930-1940) τα αποτελέσματα δίνονταν στον τύπο στις 11 μ.μ. Το 1940, όμως, η εφημερίδα L.A. Times διέρρευσε νωρίτερα τα αποτελέσματα και ανάγκασε τους διοργανωτές να αλλάξουν τακτική από την επόμενη κιόλας χρονιά. Όλα άλλαξαν όταν στη ζωή του “Oscar” μπήκε η τηλεόραση! Το 1957 το τηλεοπτικό δίκτυο NBC μετέδωσε για πρώτη φορά την απονομή. Το 1960 τα βραβεία άλλαξαν τηλεοπτική στέγη και μεταδόθηκαν από το κανάλι ABC, το οποίο έχει εξασφαλίσει τα δικαιώματα της προβολής έως το 2020, ενώ το 1966 τα Oscar παίρνουν χρώμα! Αν και η τελετή έχει την ίδια δομή, ο αριθμός των κατηγοριών ποικίλει με τα χρόνια. Οι σημαντικότερες προσθήκες που έγιναν είναι: κατηγορίες μουσικής και film ending (1935), δεύτερου αντρικού και γυναικείου ρόλου, με το αγαλματίδιο να είναι μικρότερο από αυτό των αντίστοιχων πρώτων ρόλων έως το 1944 (1937), ντοκιμαντέρ (1942), κοστουμιών (1949), ξενόγλωσσης ταινίας (1957), make up (1982) και το βίντεο In Memoriam, όπου τιμούνται άνθρωποι του κινηματογράφου που «έφυγαν» τον προηγούμενο χρόνο (1993), ενώ το 1947 τα βραβεία άνοιξαν για πρώτη φορά τις πύλες τους στο κοινό. Τα βραβεία δε σταμάτησαν να πραγματοποιούνται ούτε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Όμως, το 1944 θεωρήθηκε προκλητικό κάτω από αυτές τις συνθήκες το μεγάλο και υπερπολυτελές δείπνο (τύπου Golden Globes) που πραγματοποιούνταν κατά τη διάρκεια της απονομής. Έτσι, τα βραβεία από την επόμενη χρονιά (και ως σήμερα) πραγματοποιούνται σε μεγάλα θέατρα.

Το «σπίτι» των Academy Awards: Το 2001, μόλις, χτίστηκε στο L.A. το περίφημο Kodak Theatre, για να φιλοξενεί τα βραβεία. Το 2002, τα Oscars βρήκαν το «σπίτι» τους και πραγματοποιήθηκε η πρώτη απονομή. Το θέατρο έχει χωρητικότητα 3.400 θέσεων, ενώ άλλες 1.200 θέσεις βρίσκονται στον εξωτερικό χώρο για τους δημοσιογράφους, όπου και στρώνεται το κόκκινο χαλί. Την είσοδο του θεάτρου στολίζουν φωτογραφίες με τις ταινίες που έχουν τιμηθεί με Oscar καλύτερη ταινίας από το 1928 έως σήμερα.

Ταινίες-Ηθοποιοί: Οι ταινίες με τα περισσότερα Oscar είναι: Ben-Hur, Titanic και The Lord of the rings: The Return of the King με 11, West side story με 10, Gigi, The last emperor και The English patient με 9. Περισσότερες υποψηφιότητες έχουν οι ταινίες: All about Eve και Titanic με 14, Gone with the wind (η πρώτη έγχρωμη ταινία που βραβεύτηκε), From here to eternity, Mary Poppins, Who’s afraid of Virginia Wolf, Forest Gump, Shakespeare in love, Lord of the rings: The fellowship of the ring, Chicago και The curious case of Benjamin Button με 13. Η Tatum  O’ Neal είναι η μικρότερη που έχει κατακτήσει βραβείο Oscar σε ηλικία μόλις δέκα ετών. Η Katharine Hepburn κατέχει το ρεκόρ βραβείων Oscar με 4, ενώ ακολουθούν η Ingrid Bergman, o Walter Brennan και ο Jack Nicholson με 3. Το φαινόμενο Meryl Streep κατέχει την πρωτιά στις υποψηφιότητες με 17, ενώ ακολουθούν η Bette Davis, η Katharine Hepburn και ο Jack Nicholson με 12.

Φέτος ο Oscar γίνεται 84 ετών και φαίνεται να μην έχει χάσει καθόλου από τη λάμψη του!

 

*Πηγές: wikipedia.org, oscars.org, imdb.com, google com