The imitation game-Krouela's view!

Allo, allo,

     Τι μου κάνετε blogφιλαράκια μου; Καλή χρονιά!!!! Το ξέρω άργησα να κάνω επανεμφάνιση, αλλά έπρεπε να πάρω κι ένα δίπλωμα οδήγησης και έμπλεξα… Πώς περάσατε; Σας μπήκε καλά αυτή η χρονιά;; Εμένα παραδόξως μπήκε αρκετά καλά (φτου φτου μην την ματιάσω…), άσχετα κι αν ήμουν άρρωστη στις γιορτές (μην πείτε πάλι… δεν ξέρω τι να κάνω πραγματικά).

     Παρά το γεγονός, λοιπόν, ότι ήμουν άρρωστη, η χρονιά με βρήκε με τις πυτζαμούλες μου στο σπίτι…αλλά έχοντας, και κυρίως νιώθοντας κοντά μου ανθρώπους που αγαπώ και νοιάζομαι, εεε νταξ πέτυχα και το φλουρί στη βασιλόπιτα, με δημοκρατικό κιόλας τρόπο. Τονίζω το δημοκρατικό, γιατί όταν ήμανε μικρή έκανα κι εγώ τις πονηριές μου. Έτσι λοιπόν η χρονιά μετά από αρκετά χρόνια μπήκε και με βρήκε ήρεμη και με χαμόγελο tattoo που λέει και η αρχισυντάκτρια-φίλη-αφεντικό.

      Για το σημερινό post, επηρεάστηκα είναι η αλήθεια από την πληθώρα των φανατικών οπαδών που παρακολουθούν το Blog. Οκ πλάκα σας κάνω… η φίλη μου, η Ναταλία λοιπόν μου πρότεινε-επέβαλε να δω και να σας  γράψω για αυτή την ταινία. Μια ταινία σαφώς στο πνεύμα των Oscars που πλησιάζουν απειλητικά και που σε λίγο η αρχισυντάκτρια θα αρχίσει την προσπάθεια για να με πείσει να ξενυχτήσω και να τα δω. Μέχρι τώρα δεν τα έχει καταφέρει… χαχαχαχα

       Μπαίνοντας  στο ψητό θα σας πω ότι είναι υποψήφια για 8 Oscars (αν δεν κάνω λάθος, που δεν κάνω) και αυτό νομίζω φτάνει για να αποδείξει τη δυναμική της. Η σημερινή μας ταινία είναι The imitation game, όπου βλέπουμε ότι με την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο καθηγητής μαθηματικών Άλαν Τούρινγκ γίνεται μέλος μιας ομάδας Βρετανών επιστημόνων, γλωσσολόγων, πρωταθλητών σκακιού και υπηρεσιών πληροφοριών, οι οποίοι προσπαθούν με άκρα μυστικότητα να σπάσουν το γερμανικό κώδικα επικοινωνιών. Αλαζόνας, εσωστρεφής κι εμμονοληπτικός, ο Τούρινγκ θέλει να δουλέψει με το δικό του τρόπο και όταν ο Τσόρτσιλ τον θέτει επικεφαλή της ομάδας, οι υπόλοιποι συνεργάζονται μαζί του απρόθυμα. Πιεσμένος από παντού, πρέπει να δείξει γρήγορα αποτελέσματα, τα οποία μοιάζουν(;) να αργούν απελπιστικά… Τώρα μην περιμένετε να σας πω και το αν τα καταφέρνει.

      Χαρακτηρίζεται ως ιστορικό θρίλερ, το ιστορικό το καταλαβαίνω, το θρίλερ δεν …ακόμα, γιατί δεν είμαι και αυτού του είδους ταινιών, αλλά και πάλι  αν ήταν, φαντάζομαι, όσο ξανθιά και να είμαι θα το είχα καταλάβει. Τέσπα, καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας βλέπουμε να ξεδιπλώνεται η πολύπλευρη και πολύπλοκη προσωπικότητα του Τούρινκγ, που παίζει με τη λογική, τα μαθηματικά, την κρυπτανάλυση για την πάταξη των Ναζί. Μπορεί να βοήθησε, μπορεί και όχι (δεν θα σας το πω για να την δείτε),  αργότερα όμως  διώχθηκε ποινικά για την ομοφυλοφιλία του και οδηγήθηκε στην αυτοκτονία ένα χρόνο αργότερα, αφού είχε υποχρεωθεί να επιλέξει ανάμεσα στη φυλάκιση και στη χορήγηση ορμονών, επιλέγοντας φυσικά τη δεύτερη.

      Μέσα σε αυτή  την ομάδα των επιστημόνων, η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύτηκε αρκετά να προσαρμοστεί και να συνεργαστεί με τους υπολοίπους. Σε αυτό αρωγός του, η Keira Knightley στο ρόλο της γοητευτικής και συνάμα ευφυούς  Joan Clarke, που με το μυαλό της κατάφερε να τον εντυπωσιάσει και από την οποία δε δίστασε να ζητήσει να τον παντρευτεί, όχι τόσο για να κρύψει την ομοφυλοφιλία του, αλλά για να την κρατήσει δίπλα του λόγω των συντηρητικών γονέων της. Στο πρόσωπό της βρήκε εκείνο το άτομο, στο οποίο θα μπορούσε να στηριχτεί, να συζητήσει χωρίς να μην χρειάζεται να είναι κάποιος άλλος από αυτό που πραγματικά είναι.

       Ταινία που δεν κουράζει, σε κρατά σε εγρήγορση, έξυπνες και εξαιρετικές ερμηνείες, δεδομένου ότι δεν είναι και τόσο εύκολο να παίζεις τον έξυπνο (όλων των ειδικοτήτων που παρουσιάζονται καθ’ όλη τη διάρκεια). Αααα φλασιά! Μέσα σε όλο αυτόν τον πανικό, που καλείται να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας, τον κατηγορούν κι από πάνω για προδοσία…αμέ, γιατί όχι;!

     Κλείνοντας, φαντάζομαι καταλάβατε ότι μου άρεσε ως ταινία και ότι αξίζει να τη δείτε. Γι’ αυτό ακριβώς, θα προσπαθήσω να δω και τις υπόλοιπες υποψήφιες ταινίες (για καλύτερη ταινία!), για να είμαι όσο πιο αντικειμενική γίνεται. Πάντα όταν τελειώνω ένα άρθρο, συνηθίζω να σας περνάω και το δικό μου σχετικό πάντα μήνυμα με την ταινία. Εδώ, θα σταθώ και θα τονίσω την ελευθερία της έκφρασης και των επιλογών. Μια από τις καλύτερες συμβουλές που μου έχουν δώσει ποτέ ήταν η εξής, να μην επιτρέψω σε κανέναν να μου στερήσει την ελευθερία μου. Την ελευθερία της έκφρασης, της επιλογής, του λόγου, των δικαιωμάτων και ούτε καθεξής. Η ελευθερία είναι ένα απαραβίαστο φυσικό δικαίωμα, για το οποίο αγωνίστηκαν, θυσιάστηκαν και σκοτώθηκαν πολλοί. Λοιπόν, μην επιτρέψετε σε κανέναν να σας τη στερήσει, γιατί όπως έλεγε και ο Βολταίρος ο άνθρωπος είναι ελεύθερος από τη στιγμή το θελήσει να είναι. Γι’ αυτό, σκεφτείτε και φροντίστε οι επιλογές που θα κάνετε να είναι δικές σας, σωστές ή λανθασμένες δεν έχει σημασία, μπορεί να τις μετανιώσετε, αλλά καλύτερα να τις δοκιμάσετε, παρά να πείτε what if…

                                                                     Xoxo, Κρουέλα.