Μία νεαρή κοπέλα παγιδευμένη σε
ένα μικρό δωμάτιο μαζί με τον πεντάχρονο γιο της, ο οποίος δεν έχει γνωρίσει
ποτέ τον έξω κόσμο…
Μία συγκλονιστική ιστορία μιας κοπέλας που πέφτει θύμα απαγωγής στα 17 της χρόνια και του παιδιού που αποκτά και μεγαλώνει. Μία
ταινία συναισθημάτων και ερμηνειών. Μία από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς.
Βασισμένη στο βιβλίο της Emma Donoghue,
ο σκηνοθέτης Lenny Abrahamson
καταφέρνει να μας παρουσιάσει την ιστορία τόσο μέσα από τα μάτια της μητέρας
όσο και μέσα από τα μάτια του παιδιού. Δύο οπτικές γωνίες που συμπληρώνουν η
μία την άλλη, τελείως διαφορετικές μεταξύ τους, από τη μία η σκληρή
πραγματικότητα και η αγωνία και από την άλλη η αθώα παιδική ματιά. Μία ταινία
γεμάτη με συναισθήματα και πάρα πολύ καλές ερμηνείες, κυρίως της Brie Larson και του μικρού Jacob Tremblay, χτισμένη έτσι ώστε
να κρατά την αγωνία και στα δύο μέρη. Ένα δύσκολο και πολύ ευαίσθητο θέμα, και
από τις δύο πλευρές.
Η ανάγκη του ανθρώπου για να
επιβιώσει μέσα σε ένα τόσο μικρό χώρο και, κυρίως, η απίστευτη δύναμη όταν
πρέπει να φροντίσει και να προστατέψει το παιδί της. Προσπαθεί να παλέψει και
να σταθεί ξανά στα πόδια της και ταυτόχρονα να ισορροπήσει στο ρόλο της μητέρας,
που είναι αυτός που την κρατά ζωντανή, να θυμηθεί την χαμένη της αθωότητα και
να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες. Η συνειδητοποίηση και η προσπάθεια
αναπλήρωσης του χαμένου χρόνου, η ψυχική δύναμη που δείχνει και η ψυχολογική
στήριξη που χρειάζεται, η τεράστια αγάπη για το παιδί της, οι πληγές που ταυτόχρονα
πρέπει να αντιμετωπίσει, αλλά και ο κοινωνικός περίγυρος. Από την άλλη, η αφοπλιστική
παιδική αθωότητα, η παιδική ματιά που καταφέρνει να βρει τη μαγεία ακόμη και σε
καθετί μικρό και σκοτεινό. Η αρχική έκπληξη, αλλά και η λαχτάρα για εξερεύνηση
και ανακάλυψη του κόσμου. Η συνήθεια, η αλληλοεξάρτηση, η μητρική αγάπη, η
προσπάθεια για να μπορέσει να προσαρμοστεί και να προχωρήσει.
Μία τρυφερή και συγκινητική
ιστορία, με δυνατά συναισθήματα, πάρα πολύ καλές ερμηνείες και πολύ καλή
σκηνοθετική προσέγγιση.
Στην ταινία παίζουν ακόμα οι Sean Bridges,
Joan Allen, William H. Macy, Tom McCamus, Cas Anvar.
*9/10
Trivia:
- Η Brie Larson δήλωσε ότι απομονώθηκε για ένα μήνα και ακολούθησε αυστηρή διατροφή, έτσι ώστε να μπορέσει να πλησιάσει λίγο τον χαρακτήρα. Ακόμη, έχει δηλώσει πως όταν ήταν μικρή, η μαμά της αναγκάστηκε να πάρει εκείνη και την αδερφή της και να ζήσουν σε ένα σπίτι λίγο μεγαλύτερο από το Δωμάτιο. Το γεγονός αυτό, δήλωσε, της έδωσε τη δυνατότητα να πλησιάσει το ρόλο, κυρίως στο κομμάτι που η μητέρα της κατάφερνε να κάνει αυτό το μικρό χώρο ένα ευχάριστο μέρος και μέρος παιχνιδιού για τα παιδιά.
- Ο Jacob Tremblay αρχικά δε μπορούσε να φωνάξει στην Brie Larson στις πρώτες σκηνές. Για αυτό το λόγο η Brie Larson μαζί με τους υπόλοιπους που ήταν εκεί άρχισαν να φωνάζουν δυνατά ώστε να τον παρασύρουν και να νιώσει άνετα.
- Το δωμάτιο ήταν στην πραγματικότητα τόσο μικρό που δε χωρούσαν μόνο η Brie Larson, o Jacob Tremblay, ο cameraman και μπαινοέβγαινε και ο σκηνοθέτης Lenny Abrahamson. Ακριβώς επειδή το δωμάτιο ήταν πολύ μικρό, η Brie Larson συχνά έπρεπε να μεταφέρει η ίδια τις σκηνοθετικές οδηγίες στον Jacob Tremblay.
- Η Brie Larson και ο Jacob Tremblay πέρασαν αρκετές ώρες μαζί και εκτός των γυρισμάτων για να μπορέσουν να αποκτήσουν μία οικειότητα ο ένας με τον άλλο και έγιναν οι καλύτεροι φίλοι, όπως αναφέρει ο μικρός Jacob Tremblay.
- Οι δυο τους πέρασαν και αρκετές ώρες και στο Δωμάτιο καθώς ήθελαν και η τελευταία λεπτομέρεια να είναι αληθοφανής. Ζωγράφισαν οι ίδιο τις ζωγραφιές που βρίσκονται κρεμασμένες στον τοίχο, βρήκαν δραστηριότητες και παιχνίδια που θα μπορούσαν να κάνουν, όπως εκείνο με τα τσόφλια από τα αυγά.
*Πηγές: imdb.com
Διάβασα μονορούφι την ανάρτησή σου... Όμως δεν είμαι σίγουρη ότι θα μπορούσα να παρακολουθήσω αυτή την ταινία χωρίς συναισθηματική φόρτιση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΖ.
Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου! Πράγματι, είναι μία ταινία με έντονα συναισθήματα και συναισθηματικές διακυμάνσεις. Παρόλα αυτά, ίσως και λόγω της ενδιαφέρουσας σκηνοθετικής προσέγγισης, το έργο κρύβει μέσα του και μία φωτεινή πλευρά προς το τέλος και πιστεύω πως αξίζει τον κόπο. Θα χαρούμε, αν αποφασίσεις να το δεις, να μοιραστείς τις εντυπώσεις σου!:)
ΔιαγραφήΛες καλή μου Μαριόν να το τολμήσω;
ΔιαγραφήΧωρίς να γνωρίζω το είδος των ταινιών που σου αρέσουν, πιστεύω ότι είναι μία από τις ενδιαφέρουσες ταινίες της χρονιάς. Σίγουρα υπάρχει συναισθηματική φόρτιση και το θέμα είναι αρκετά ευαίσθητο και δύσκολο, αλλά και το μήνυμα που θέλει να περάσει είναι εξίσου ισχυρό (κατά την άποψή μου φυσικά).:)
ΔιαγραφήΣινεμανιφικ... Μάριον... πρέπει νάναι πολύ ενδιαφέρουσα!! Ωραία κι αυτά που μας έβαλες, τα τρίβια... τι τραβάνε οι ηθοποιοί... και δεν το μαρτυράνε!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι καλόν μήνα, μιας που πέρασα... <3 = καρδούλα στο φέις...
Σε ευχαριστώ πολύ! Είναι όντως πολύ ενδιαφέρουσα! Ελπίζω να τη δεις και να σου αρέσει!
ΔιαγραφήΚαλό μήνα!:)